شکر به زودی ارزان می شود

وی اظهار داشت : امسال اجازه بیش از 500 هزار تن واردات شکر به تولیدکنندگان و صاحبان واحدهای تصفیه و تولید شکر در کشور داده شد.

معاون بازرگانی شرکت بازرگانی دولتی گفت: واردات بی رویه علاوه بر اینکه باعث خروج ارز از کشور می ‌شود یک تهدید بسیار بزرگ علیه کشور به شمار می‌رود و با ضرر زدن به منافع تولیدکنندگان انگیزه تولید را در جامعه از بین می‌برد.

عباسی معروفان در ادامه واردات را آسان‌ترین کار دانست و اظهارداشت: با پول استحصالی از صادرات نفت به راحتی می توان در عرض چند روز از برزیل و ... شکر وارد کرد اما این جهت گیری به نفع اقتصاد و تولید داخلی نیست.

وی تصریح کرد: شکر استحصالی از نیشکر و چغندر قند برای سال 94 یک میلیون و 520 هزار تن برآورد شده این در حالی که مصرف کشور با احتساب صنایع شیرینی و شکلات 2 میلیون و 160 هزار تن است.

معاون بازرگانی شرکت بازرگانی دولتی گفت: سرانه مصرف شکر برای هرنفر در ایران 28 کیلوگرم است و روزانه به طور متوسط 6 هزار تن شکر در کشور مصرف می‌شود.

وی در مصاحبه با رادیو اقتصاد همچنین نیاز سالانه واردات شکر در کشور را 600 تا700 هزار تن اعلام کرد و افزود: پیش‌بینی می شود در سال زراعی جاری یک میلیون و 650 هزار تن شکر در کشور استحصال شود که این رقم بر میزان واردات تاثیر خواهد گذاشت.

شکر به عنوان ماده غذایی انرژی‌زا تنها ماده غذایی است که بطور خالص می توان آن را تولید کرد و به لحاظ مزه شیرین و طعم مطبوع و منبع ارزان تامین انرژی نسبت به سایر مواد غذایی، تقاضا برای مصرف آن در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه همواره رو به افزایش بوده و در زمره یکی از کالاهای استراتژیک همواره مورد توجه و حمایت دولت ‌هاست.

صنعت قند و شکر از جمله صنایعی است که بیشترین ارتباط را با حلقه های پیشین و پسین در زنجیره تولید اقتصاد ملی دارد. مهمترین بخش‌های تامین‌کننده ورودی‌های صنعت قند و شکر بخش کشاورزی (مواداولیه چغندرقند، نیشکر)، بخش صنعت (تجهیزات سرمایه ای)، بخش نفت (تامین انرژی)، حمل و نقل و بارزگانی(خدمات حمل) هستند.

صنایع غذایی، صنایع کشاورزی، بخش بازرگانی، فرآورده‌های لبنی، خوراک دام و طیور نیز از جمله بخش‌هایی هستند که بیشترین دریافت از صنعت قند و شکر را دارند. با توجه به ارتباط تنگاتنگ این صنعت با صنایع و فعالیت های اقتصادی دیگر می‌توان ادعا کرد که صنعت قند و شکر از جمله بخش‌های مستحق حمایت‌های صحیح اقتصادی است و می ‌تواند نقش استراتژیک داشته باشد.