واشنگتن پست: سیاست خارجی ترامپ از همه بدتر است

پایگاه اینترنتی این روزنامه آمریکایی در مطلبی به قلم مایکل گِرسون نوشت: از میان همه علت های مضحک ظهور سریع سیاسی دونالد ترامپ، نامزد جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، هیچ کدام بیش از شهرتش به سبب سخت گیری در جنگ با ترور، گیج کننده تر نیست.  

ترامپ که در کار املاک و مستغلات است، به هرگونه حمله تروریستی داخلی به عنوان تاییدی برای دیدگاهش درباره نظام مهاجرت سهل گیرانه، عکس العمل نشان می دهد و همچنین از آن به عنوان سندی برای اثبات این موضوع که نظام اجرای قوانین در آمریکا برای حفظ وجهه سیاسی کشور فلج شده است، استفاده می کند تا به این ترتیب بتواند فرایند پذیرش مسلمانان، اعراب یا هر کسی را که در حال حاضر تهدید محسوب می شوند، سخت گیرانه تر کند. به نظر می رسد برخی از حامیانش، از این ادعایش که اسلام را یک دشمن معرفی می کند، استقبال بسیار زیادی کرده اند. 

این موضع گیری ها، دیوانگی کامل است. هیچ کارشناس خبره در مقابله با تروریسم، به این موضوع اعتقاد ندارد که اعلان جنگ با اسلام، بتواند به مقابله با افراط گرایی داخلی - از طریق همکاری با جوامع برای شناسایی تهدیدها و جلوگیری از حملات تروریستی- کمک کند.

ترامپ در واکنش به تروریسم، به ویژه آنهایی که در نتیجه هرج و مرج در خاورمیانه[غرب آسیا] قوت گرفته اند، عملکرد خوبی نداشته است. وی درباره ظهور دولت اسلامی[گروه تکفیری صهیونیستی داعش] گفت «مقابله با داعش، نبرد ما نیست. سوریه و داعش باید با هم بجنگند. چرا ما باید درباره آن نگران باشیم؟» و حتی در این باره گفت «اگر روسیه دوست دارد با داعش بجنگد، خوب بجنگد.»

استعداد ترامپ رهبری از پشت است (اشاره به تئوری سیاسی رهبری از پشت) و بنابراین [در صورت انتخابش به عنوان رئیس جمهور] وی نه تنها سیاست های دوره اوباما را در خاورمیانه (غرب آسیا) رد نمی کند، بلکه با قوت بیشتری ادامه خواهد داد. اما یکی از منتقدان اصلی این سیاست، خود دونالد ترامپ است. 

همه می دانند کسی که به عنوان رئیس جمهور به کاخ سفید وارد می شود، می داند که مهمترین ویژگی یک رئیس جمهور، قدرت رهبری در زمان بحران است. هیچ کس نمی داند که رئیس جمهور بعدی آمریکا با چه چالش هایی مواجه می شود- شیوع یک آنفولانزای همه گیر مرگبار، فروپاشی نظام هسته ای پاکستان یا حمله سایبری به شبکه برق آمریکا. بنابراین همه ما، شخصیت، ثبات و اعتبار رئیس جمهور بعدی خود را می شناسیم و یا بیشترین تلاش خود را به کار می بندیم تا بشناسیم.

بر اساس شواهد و اسناد موجود، ترامپ در نتیجه گیری عجله می کند، همیشه درگیر تئوری های توطئه است و ادبیاتی تند دارد و به نظر می رسد انجام وظیفه به عنوان رهبر یک کشور برای وی کار پیچیده ای است. محافظه کاران تلاش می کنند تا با این استدلال که رئیس جمهور شدن به بالغ تر شدن وی کمک خواهد کرد، رای دادن به وی را توجیه کنند.با این حال این نامزد جمهوری خواهان هنوز نتوانسته است، نشان دهد که واقعا توانایی کمک گرفتن از مشاوره های خوب و درست را دارد. ترامپ گفت «نخستین مشاور من، خودم هستم و من توانایی خوبی برای این کار دارم.»

یک مقام سابق دولت بوش گفت « رئیس جمهور امریکا گاهی به طور همزمان با چند بحران مواجه و مجبور می شود به دیگران در تیمش برای مشاوره گرفتن، تکیه کند. بنابراین: «اگر کسی در رهبری، خودمحور باشد، در زمان بروز بحران، می تواند در تصمیم گیری دچار شتاب‌زدگی و اشتباه شود.»

با توجه به همه این مسائل، انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور بعدی آمریکا، این کشور را با خطر بسیار بزرگی مواجه خواهد کرد. وی در سیاست خارجی از همه بدتر است- وی در مسائل سیاسی، افراطی، شدید الحن، سردرگم و بسیار ضعیف است. ترامپ ثبات شخصیتی، احتیاط و قضاوتی را که یک رئیس جمهور در لحظات آزمون ملی نیاز دارد، ندارد. این موضوع فقط نگران کننده نیست، بلکه نشان دهنده عدم صلاحیت وی برای انتخاب در این سمت است.