دوباره معلم،دوباره عاشقی

روزگاری با قلم آموخته و حال با عمل ، از پای تخته سیاه شروع کرده و در میانه راه به سنگر جبهه رسیده و الان پای تخته سفید زندگی اش درس مرام و معرفت ، عشق به میهن ، تعصب به ناموس و خدمت بی منت به ما می آموزد.

او که دوست دارد حاج کورش صدایش بزنیم وقتی عکس دیدارش با رهبری را که هفت سال پیش میسر شد را می بیند اشک شوق در چشمانش حلقه میزند .

حاج کوروش 70 در صد از سلامتی خود را برای آرامش و امنیت ما از دست داده و حتی قدرت تلکم هم ندارد ، دستی برای تبرک روی عکس رهبر میکشد و سپس روی قلب خود میگذارد.

همسرش از عشق و ارادت شوهر جانبازش به امام‌ و رهبری و از دیدار آن روز، چنین یاد میکند : وقتی بهمون خبر دادن که قراره آقا رو زیارت کنیم حاجی خیلی خوشحال شد ،این خوشحالی و شور اشتیاق هنوز هم تو وجودشه و الان یکی از آرزوهاش دیدار مجدد مقام معظم رهبر است.
معلم داستان ما آرزوی دیگه ای هم داشت و اون هم حضور مجدد در سر کلاس درس و تدریس ، ما هم با کمک دانش آموزان قدیمی حاج کوروش دست به کار شدیم و حاجی رو سوار بر مرکب عشق که یه ولیچر ساده ای بود بردیم تا بعد از ۳۵ سال قاب کلاس درس با حضور معلم و شاگرد و تخته کلاس درس دوباره کامل بشه

آقا معلم در کنار تخته کلاس درس قرار گرفت و بار دگر دست به قلم شد، او که در عملیات والفجر ۳ بر اثر اصابت ترکش جانباز شده درسی به ما داد فراموش نشدنی،درس ایثار و فداکاری.

حالا کورش محمودی ، عزتی شده برای نظرآباد و البرز و ایران ، دخترش مریم میبالد به داشتن همچین پدری و همسرش با عشق در کنار اوست.
روزت مبارک معلم ترین معلم دنیا....