افق ما «بازارِ ایرانی نوشت‌افزار» است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ «یک مشت جوان پیدا شده‌اند که همّت گماشتند برای اینکه نوشت‌افزار داخلی [تولید کنند]؛ خب اینها احتیاج به کمک دارند؛ باید به اینها کمک بشود؛ [امّا] کمک نمیشود؛ حتّی در مقابل حرکت اینها، احیاناً سنگ‌اندازی هم انجام میگیرد... چند وقت قبل یک تعدادی از همین جوانها آمدند پیش من؛ خب آدم میبیند اینها سرتاپا شوقند، سرتاپا آمادگی و قوّه و توانِ کارند، ابتکار هم دارند، [امّا] توانایی مالی‌شان ضعیف است؛ باید کمک بشوند.»
این سخنان رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیرشان با هیئت دولت اشاره به جمعی از تولیدکنندگان داخلی نوشت‌افزار داشت که با عزم و همتی جوانانه تولید داخلی در این عرصه را دنبال می‌کنند. جوانانی که با دغدغه‌ی «تولید داخلی» و «فرهنگ بومی» پای در این عرصه نهاده‌اند و علی‌رغم همه‌ی مشکلات و موانع، دستاوردهای خوبی داشته‌اند.

به‌همین مناسبت پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR گفتگویی داشته با آقای سیّدسعید حسینی مدیرعامل مجمع نوشت‌افزارهای ایرانی اسلامی، که خود در دیدار با رهبر انقلاب حاضر بوده است.
در این گفتگو ضمن مرور وضعیت تولید داخلی در این عرصه، روایت وی از دیدار این مجموعه با رهبر انقلاب را نیز می‌خوانیم:

*در ابتدا یک معرفی از این مجموعه و فعالیت‌های آن داشته باشید. سابقه‌ی فعالیت شما در این عرصه به چه زمانی برمی‌گردد؟
تقریباً شش سال پیش دغدغه‌ای برای ما ایجاد شد درباره‌ی وضعیت نوشت‌افزار در جامعه؛ محصولی که همه‌ی مردم از آن استفاده می‌کنند. بخش عمده‌ای از آن وارداتی بود و از نظر اقتصادی بار زیادی به اقتصاد کشور وارد میکرد و از طرف دیگر، کارکرد فرهنگی و رسانه‌ای پیدا کرده بود. این کارکرد رسانه‌ای هم بومی نبود؛ یعنی محتوایی که روی این محصولات قرار می‌گرفت -به‌خصوص که برای قشر کودک و نوجوان مصرف زیادی دارد- تأثیرگذاری فرهنگی هم داشت. قهرمان‌ها و شخصیت‌هایی پیوست این محصولات بود که با فرهنگ ما همخوانی نداشت و به‌نوعی می‌توانست متعارض یا ناهمگون با آن نظام آموزشی و دغدغه‌ای باشد که خانواده‌ها در سیستم آموزشی دارند.
این دو دغدغه در کنار هم، یعنی بحث تولید ملی و بحث فرهنگی، باعث شد تا ما تصمیم بگیریم کاری را شروع کنیم. آن سالی که ما شروع کردیم، تقریباً هیچ محصولی که محتوای بومی پیوست آن باشد، در بازار نمی‌توانستید پیدا کنید. بخشی از تولید، تولید داخل بود، ولی با برندها و نشان‌های خارجی و با محتوایی که سعی می‌کردند تشابه بدهند. به‌نوعی می‌توان گفت این فضا، فضای خودباختگی بود و این تصور وجود داشت که کالای ایرانی نمی‌شود خرید و نمی‌توان فروخت. هنوز در بخشی از بازار این نگاه وجود دارد.

* الآن استقبال مردم نسبت به محصولات تولیدی شما چطور است؟
الحمدالله با استقبال خیلی خوبی که مردم داشتند، سال‌به‌سال شاهد این بودیم که حجم تولیدات، تنوع و کیفیت، بیشتر و بهتر می‌شود. در خود تولیدکننده‌ها هم افزایش جدی داشتیم. یک سال ده و سال بعد سی و سال بعد پنجاه و امسال بیش از صد تولیدکننده تولیداتی انجام می‌دهند که هم طرح‌های آن‌ها ایرانی است و هم محتوایشان بومی و تولید ایران است؛ یعنی محصولات همه داخل کشور تولید می‌شود.

*درباره‌ی «مجمع نوشت‌افزار اسلامی» توضیح دهید. تولیدکندگانِ فعال در این مجمع خصوصی هستند یا دولتی؟
از ابتدای کار احساس کردیم کنار تک‌تک تولیداتی که انجام می‌دهیم، به یک مجموعه‌ی قرارگاهی و پشتیبان نیاز داریم تا برای تولید سیاستگذاری کلی صورت بگیرد و بین گروه‌های تولیدکننده نوشت‌افزار بومی، هماهنگی بوجود بیاد. هرکدام از تولیدکننده‌ها دغدغه‌ی تولید دارند و نیاز است برای کارهای پشتیبانی و زنجیره‌ای همانند تبلیغات، مجموعه و اتاق‌فکری شکل بگیرد. از این روز مجمع نوشت‌افزار اسلامی را تشکیل دادیم. ما اینجا برنامه‌ریزی می‌کنیم و تولیدکننده‌ها تقسیم‌وظیفه‌ای دارند، ولی همه‌ی مجموعه‌ها مردمی و خصوصی‌اند که برخی توانمند هستند و برخی نوپا و کوچک. در استان‌های مختلف هم مجموعه‌های فعالی کار می‌کنند.

*تولید نوشت‌افزار در مجموعه‌ی شما چه روندی را طی می‌کند؟ چه مسائل و مشکلاتی در این مسیر داشته‌اید؟
طبیعتاً در مرحله‌ی اول بحث محتوا و ایده است. وقتی ما شروع کردیم، داشته‌های فرهنگی‌مان، از کارتن‌ها و انیمیشن‌ها گرفته تا دیگر موارد، به‌اندازه‌ی الآن نبود. هرآنچه می‌شد در داخل استفاده کرد، از تاریخ، جغرافیا و معماری احصا کردیم و با طراح‌های مختلف صحبت کردیم. در لایه‌ی طراحی هم کار سخت بود؛ یعنی طراح‌های ما سفارش محصول کمتر داشتند و عمدتاً طراحی‌ها خارج از کشور انجام می‌شد. خیلی در این زمینه نمی‌توانستند کار کنند. وقتی می‌خواستند بچه‌های ایرانی را تصویرسازی کنند و شخصیت ایرانی خلق کنند، چهره‌ها اروپایی و آمریکایی درمی‌آمد. به یاد دارم از چند صد دانش‌آموز در سطح تهران عکاسی کردیم و این عکس‌ها را به طراح دادیم تا با این چهره‌ها آشنا شوند. در همین سفارش‌ها، این دانش شکل می‌گیرد. الآن طرح‌های ما به فضای بومی و ملی‌مان نزدیک‌تر و جذاب‌تر است. بعد طراحی صنعتی است که خود محصول با نمونه‌های خارجی بررسی می‌شود.

*تولید این محصولات و فضای اقتصادی و گردش مالی مرتبط با آن چه وضعیتی دارد؟ فرصت‌های اقتصادی این بازار چگونه است؟
الآن گردش مالی حوزه‌ی نوشت‌افزار در کشور چهار هزار میلیارد تومان است. از این چهار هزار میلیارد تومان کمتر از سی درصد بازار تولیدات داخلی است. یعنی عمده‌ی بازار کالاهای وارداتی است و محتوای غیرداخلی دارد. در خیلی از حوزه‌ها هنوز تولیدات داخلی نداریم. مدادنوکی، ماژیک‌ های‌لایت و فسفری و محصولات این‌چنینی را نداریم. خیلی از محصولات در این چند سالی که کار شروع شد، به وجود آمد. مثلاً لاک غلط‌گیر قلمی یا انواع خط‌کش امسال به سبد ما اضافه شد. افق ما این است که این بازار چهارهزارمیلیاردتومانی را کاملاً ایرانی کنیم؛ هم به‌لحاظ محتوا و هم به‌لحاظ تولید. اگر این اتفاق بیفتد، برآورد ما این است که پنجاه هزار شغل ایجاد می‌شود.
همان‌طور که حضرت آقا در جلسه‌ی اخیر هیئت‌دولت گفتند، فضای کسب‌وکار کشور طوری نیست که انگیزه‌ها خیلی راحت به این سمت هدایت شوند؛ یعنی آدم‌هایی که وارد شده‌اند با انگیزه‌های غیرمادی این کار را انجام می‌دهند. اگر کمکی شود که سرمایه‌گذاران و مجموعه‌های خصوصی وارد شوند، ما فرصت‌های زیادی خواهیم داشت. الآن چون فضای تبلیغ و ترویج و فضای توزیع را تا حدی توانستیم مدیریت کنیم و توانستیم ذائقه‌ها را تغییر دهیم، فضای کشور به این سمت رفته است. حساسیت مردم را در این چند سال بر تولیدات داخلی دیدیم. من این تحلیل را دارم که پیگیری رهبری در این چند سال، خیلی مؤثر بوده است. مردم به نمایشگاه ما که می‌آیند، درباره‌ی محصول ایرانی که دارای نشان ایرانی نیست، به ما تذکر می‌دهند. این حساسیت روزبه‌روز بیشتر می‌شود.
ما در کشورهای منطقه هم قطب تولید نوشت‌افزار نداریم. به نظر می‌رسد بتوانیم در این حوزه سرمایه‌گذاری بزرگی انجام دهیم. می‌توان صادرات را شروع کرد و قیمت‌ها می‌تواند رقابتی باشد. به این سمت برویم که نیاز منطقه را تأمین کنیم.

*برای دستیابی به پنجاه هزار فرصت شغلی یا تبدیل شدن به قطب تولید نوشت‌افزار، چه موانع و مشکلاتی وجود دارد؟
چند نکته وجود دارد. یکی اینکه در بازار به‌لحاظ سازمان‌دهی و نظارت، چه در حوزه‌ی واردات و چه در حوزه‌ی محتوا، نظامی وجود ندارد. مثلاً در حوزه‌ی محتوا، انیمیشن‌های جذاب و قدرتمندی در دنیا وجود دارند و این ظرفیت در کشور ما الآن کم است. در بحث واردات هم هیچ‌گاه سیستم نظارت بر واردات کشور این برنامه‌ریزی را نکرده است که هوشمندانه عمل کند. البته قائل نیستیم کلاً واردات را ببندند، ولی می‌توان در واردات نظام و عوارضی ایجاد کرد و این نیاز به هوشمندی دارد.
نکته‌ی دیگر این است که چه‌کسی می‌خواهد محل شاخص‌گذاری و قیمت‌گذاری باشد. قطعاً باید استاندارد ورود کند و بگوید این کیفیت به این‌ صورت است و قیمت باید این میزان باشد. این به نفع تولیدکننده‌ی داخلی است که آنجا سعی کند کیفیت را رعایت کند.

*رهبر انقلاب در دیدار اخیر با هیئت‌دولت، از سنگ‌اندازی‌هایی صحبت کردند که در این کار وجود دارد. این سنگ‌اندازی‌ها چه‌چیزهایی بوده است؟
در کنار همه‌ی کمک‌هایی که شده، برخی مسائل دغدغه است و برای رفع این دغدغه‌ها اقدامی نمی‌شود. مثلاً تا سال‌های قبل تنها چیزی که در خرید مهم بود، قیمت بود. وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، شاهد این هستیم که حجم‌های بزرگی از محصولات توسط نهادهایی خریداری می‌شوند که همه کالاهای چینی و هندی هستند؛ آن‌هم توسط نهادهایی که وظیفه‌شان رسیدگی به محرومین است. این اقدام خود محرومیت‌زایی می‌کند.
چالش دیگری که وجود دارد، عدم وجود نگاه حمایتی است. در فضاهای ترویجی و رسانه‌ای، صداوسیما خیلی مؤثر است که البته به ما کمک کرده‌اند. همین حمایتی که صداوسیما می‌کند، یعنی آنتن و فضایی که می‌دهد، کلی شغل ایجاد می‌کند؛ یعنی مستقیم در فرهنگ اثر دارد.
یک مسئله‌ی دیگر بها دادن به کالای خارجی در فروشگاه‌هایی است که مربوط به نهادهای حاکمیتی و دولتی هستند.

*به‌عنوان تولیدکنندگان داخلی نوشت‌افزار، از دولت و سایر بخش‌ها در جهت حمایت از این تولید چه انتظاراتی دارید؟
اگر حمایت می‌گوییم، صرفاً این نیست که تولیدکننده‌ی داخلی را یک‌طرفه پشتیبانی کنند. می‌خواهیم رقابت را واقعی کنند. اجازه‌ی رقابت به‌صورت منطقی و واقعی داده شود. این رقابت الآن واقعی نیست. با کالایی که استاندارد است و بعضاً در برخی‌جاها می‌تواند نامناسب باشد، شاید تولیدکننده‌ی داخلی به خود اجازه ندهد که بخواهد با سلامت مردم بازی کند یا با وجدان خود کیفیت کاری را به‌هرنحوی کاهش دهد، اما از خارج کشور به‌هرنوعی سفارش را وارد می‌کنند. اگر خلاصه بخواهم بگویم، در تولید، توزیع و مصرف، سازمان‌دهی نداریم.

*رهبر انقلاب در دیدار هیئت‌دولت، مشخصاً به مجموعه‌ی شما اشاره کردند و در رابطه با دیداری که اخیراً با مجموعه شما داشتند سخنانی مطرح کردند. می‌خواهیم روایت شما از این دیدار و سخنان و توصیه‌های رهبر انقلاب را بدانیم.
ما هر سال نمایشگاهی به نام ایران‌نوشت داریم که در آن محصولات ایرانی با محتوای ایرانی را عرضه می‌کنیم و هم رسانه‌ها و هم مردم می‌آیند. هر سال گزارش‌هایی از فعالیت‌های ما در این نمایشگاه به حضرت آقا رسیده بود و امسال ایشان پیغام «خداقوت» را رساندند و بعداً هماهنگ شد که دیداری داشته باشیم. بنا شد خدمت ایشان برسیم و گزارش مختصری از وضعیت نوشت‌افزار ایرانی اسلامی بدهیم. فاصله‌ی پیغام و دیداری که داشتیم، کمتر از ده پانزده ساعت بود. روز چهارم شهریور یعنی حدود یک هفته پیش، خدمت ایشان رسیدیم و پس از اقامه‌ی نماز ظهر و عصر، این دیدار اتفاق افتاد.
پس از آنکه خودمان را معرفی کردیم که ما جوانانی هستیم درگیر تولید نوشت‌افزار ایرانی اسلامی، حضرت آقا لبخندی زدند و خداقوت گفتند و گفتند کار بزرگی را شروع کرده‌اید و کاری که در این چهار پنج سال می‌کنید، کار بزرگی است. هر کدام از بچه‌ها هم گزارش دادند که چه در مجموعه‌ی ما چه اتفاقاتی افتاده است. از ناامیدی‌ای که اول کار داشتیم و دلسردی‌هایی که بعضی‌ها می‌دادند، به حضرت آقا عرض کردیم. ایشان هم گفتند مطمئن هستم و امید دارم مردم می‌خرند و از این فضا استقبال می‌کنند. سؤال کردند چرا روان‌نویس تولید نمی‌کنید؟ خود آقا معمولاً با روان‌نویس کار می‌کنند. الآن هم کالای ایرانی مصرف می‌کنند. ما هم توضیح دادیم که خیلی از محصولات تولید نمی‌شود و سؤالات جزئی پرسیدند. مثلاً پرسیدند آیا برآورد کرده‌اید برخی از این تولیدات چه سرمایه‌ای نیاز دارد و ما عددهایی را بیان کردیم.
تأکید داشتند که بحث شخصیت خیلی نیاز است و اگر بخواهد حوزه‌های دیگر نوشت‌افزار شکل بگیرد و تقویت شود، حتماً به شخصیت‌پردازی نیاز داریم. یک توصیه‌ی جدی داشتند و خیلی محکم تأکید کردند تبلیغات را بیشتر کنید. اطلاع‌رسانی را خیلی بیشتر کنید. در جلسه‌ی هیئت‌دولت به صداوسیما این توصیه را کرده بودند. گفتند دعا می‌کنند ان‌شاءالله این کار به ثمر برسد و بروید برای اینکه تمام بازار را محصولات ایرانی کنید.
دیداری که خدمت آقا بودیم و صحبت‌هایی که در جمع اعضای هیئت دولت فرمودند، روح تازه‌ای در ما دمید. به‌نظرم اتفاق مبارکی است که بتوانیم از این فضا تا فرصت هست، استفاده کنیم و ان‌شاءالله با سرعت بیشتری کار را جلو ببریم.