به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مر کز کرمانشاه سامان حیدری گوران کاوشگر مجموعه غار و پناهگاه صخرهای باوه یوان درنشست

مطبوعاتی و رونمایی از نخستین دندان انسان نئاندرتال کشف شده در ایران گفت: کشف نخستین دندان انسان نئاندرتال در پناهگاه صخرهای باوه یوان برای نخستین بار حضور انسانهای نئاندرتال در فلات ایران را به اثبات رساند.
حیدری گوران تصریح کرد: «مطالعات بیشتر بر روی مواد باستانی کشف شده از انسانهای هموسافینز (مدرن) و نئاندرتال نشان میدهد اینها بهصورت مشترک در این محوطه زندگی میکردهاند و میتواند امتزاج این دو گونه را برای نخستین بار در کرمانشاه ثابت کند.»
وی دراین نشست با بیان این نکته که مطالعات پارینه سنگی در کرمانشاه به سالها پیش باز میگردد تصریح کرد: «کاری که در قالب این پروژه آغاز شده به زمان حضور مرحوم آذر نوش در پژوهشکده باستان شناسی باز میگردد که با توجه به اهمیت منطقه بصورت سیستماتیک و روشمند با حضور باستان شناسان همکار انجام گرفت.»
او با اشاره به سالها کار روشمند دراستان کرمانشاه افزود: «طی اولین بررسیهای سیستماتیک که درسالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در این استان آغاز شد موفق شدیم در دو سال متوالی ۲۶۰ غار و پناهگاه صخرهای تازه نسبت به مطالعات قبلی را در مساحت حدود ۱۰۰ کیلومتر در ۱۵۰ کیلومتر شناسایی کنیم.»
این باستان شناس تصریح کرد: «با انجام مطالعات و تحلیلها بر روی مواد باستان شناسی و سنگی توانستیم با تجزیه و تحلیلهای آماری با توجه به هدفی که داشتیم پیش رویم.»
او گفت: «از این رو مطالعات زیست محیطی وسیع در منطقه و مطالعات جی. آی. اس صورت گرفته نشان داد که برای رسیدن به هدفمان در مناطقی از کرمانشاه میتوانیم تمرکز کنیم، زیرا که احتمال میدادیم که به پاسخ پرسش هایمان در آن مناطق دست مییابیم.»
گوران در ادامه با بیان مقدمهای از حضور انسانهای نئاندر تال افزود: «در حال حاضر بحث نئاندرتالها و هموسافینز (انسان مدرن) در دنیا داغ است و همه به دنبال اطلاع یافتن از نحوه زندگی، چگونگی و دلایل انقراض انسانهای نئاندرتال هستند به نحوی که دانشگاهها و افراد مختلف در حال تحقیق بر روی این موضوع هستند.»
او با نمایش نقشهای از پراکندگی حضور انسانهای نئاندر تال در جهان گفت: «نئاندرتال های قدیمی در اروپای مرکزی و غربی پراکنده بوده اند و مطالعات نشان میدهد که از ۴۳۰ هزار سال پیش به وجود آمده اند و آرام آرام به سمت شرق، بخش شمالی ایران، تاجیکستان، ترکمنستان و شمال چین پراکنده شده اند.»
او با اشاره به پیشینه کشف نخستین شواهد حضور انسانهای نئاندر تال افزود: «سال ۱۸۵۶ میلادی بیش از ۱۳۰ سال پیش در درهای به نام نئاندر در دوسلدورف آلمان یک جمجمهای با ظاهر عجیب پیدا شد که کسی نمیتوانست با قطعیت اعلام کند متعلق به انسان است که بعدها اسم آن را نئاندر تال به معنای انسان و دره گذاشتند.»
او با بیان برخی تفاوتهای فیزیکی انسانهای نئاندرتال و مدرن اظهار کرد: «در انسانهای نئاندرتال قد مردان حداکثر ۱۶۵ و قد زنها ۱۵۵ بوده که نشان میدهد از نئاندرتالها از انسانهای امروزی کوتاهتر، ولی از نظر عضلانی قویتر و به مناطق صعب العبور و کوهستانی علاقمند بودند.»
سامان حیدری گوران کاوشگر مجموعه غار و پناه گاه صخرهای باوه یوان در بخش مرکزی استان کرمانشاه، دانش آموخته دانشگاه