مکرون افزایش نقش در جهان مستلزم تقویت دفاعی و حاکمیت اروپاست

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از خبرگزاری فرانسه، امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه در سخنرانی خود در مجلس نمایندگان آلمان اعلام کرد اروپا اگر بخواهد در جهان امروز ایفای نقش کند باید از نظر دفاعی و حاکمیت خود را تقویت کند.

مکرون رئیس جمهوری فرانسه در سخنرانی در مجلس نمایندگان آلمان به مناسبت صدمین سالگرد جنگ جهانی اول گفت من در اینجا وقتی به شما نگاه می کنم به تاریخ مان فکر می کنم. من به ویژه به این روز عزای عمومی فکر می کنم که برآمده از جنگ جهانی اول است . جنگی که ما امسال صدمین سالگرد آن را برگزار می کنیم.
هیچ چیزی وجود نداشت که شما رئیس جمهوری فرانسه برای شرکت در این مراسم دعوت کنید. زیرا حافظه عمومی آلمان 11 نوامبر 1919 را بعد از دست دادن بیش از دو میلیون نفر در این جنگ از یاد نبرده است. بنابراین این خاطره نسبت به خاطره ای که مردم فرانسه از جنگ جهانی اول دارد همچنان تاثربرانگیزتر و دردآورتر است.
بنابراین شما هیچ اجباری در دعوت از رئیس جمهوری فرانسه برای شرکت در این مراسم نداشتید اما شما این کار را انجام دادید.
به همین علت من نیز اکنون با احترام در برابر شما قرار گرفته ام و به این واقعیت کاملا اعتراف می کنم. زیرا هیچ ملتی مانند ملت آلمان به تاریخ خود با چنین صداقتی نگاه نکرده است. هیچ ملتی مانند شما در تاریخ خود تحقیق نکرده و از آن درس نگرفته است. در کشور شما گورستان هایی از کشته های ما در جنگ جهانی اول وجود دارد. شما تلاش کرده اید که از دعواهای گذشته عبور کنید و به طور پیوسته تلاش کرده اید. برای این کار آلمان از اینکه خودش باشد صرف نظر نکرده است. معجزه آلمان برعکس این بوده است که تبدیل به ملتی شود . معجزه این ملت این بوده است که بلای خونین ملی گرایی را کنار گذارد و به فکر آزادی انسان و رهایی اجتماعی باشد.
نتیجه این رویکرد، ایجاد آلمان فلاسفه ، مهندسین و شاعران، صنعتگران و دانشمندان بوده است. به اتکا چنین آلمانی بود که شما توانستید کشور خود را از جهنمی که در آن غرق شده بود و توسط عوامفریبان و مستبدین سرگردان شده بود برهانید.
در این رستاخیز من به خود می بالم که فرانسه نیز نقش خود را ایفا کرده است . زیرا فرانسه در این مسیر یعنی مسیر رهایی همیشه در کنار آلمان بوده است.
بعد از اشتباهات سال هزار و نهصد و هجده ، ما در سال هزار و نهصد و چهل و پنج همدیگر را پیدا کردیم. ما در این سال قدرت ، بزرگی و روشنبینی را یافتیم.چون که ملت های به نبوغ خود روی آوردند و دست دوستی به سوی هم دراز کردند اکنون هفتاد سال صلح بر سراسر اروپا حاکم شده است. ما همه این کار را بدون آنکه تاریخ را فراموش کرده باشیم با تفکر و تعقل انجام دادیم .
حضور ما در اینجا در این روز خاص گواهی است بر اینکه ما این مسیر را با هم انجام می دهیم.
از دو قرن پیش ملت های ما به وجود آورنده جنگ های بی رحمانه بوده اند. درگیری های مدوام باعث شده بود چهره اروپا به عنوان چهره ای همیشه درگیر جنگ معرفی شود. اما ما بعدا تصمیم گرفتیم قرار داد صلح پایداری امضا کنیم .ما تصمیم گرفتیم پایه این صلح را تقویت کنیم. در گذشته با ایجاد بی اعتمادی زمینه را برای جنگ فراهم می کردیم اما بعد با همکاری و توافق در زمینه های مختلف زمینه را برای صلح پایدار فراهم کردیم.
ما از زوج فرانسه و آلمان قلب اروپای متحد را ساختیم. ما احساس اروپایی را ایجاد کردیم که فقط در فکر متفکران بزرگ ما بود و رهبران ما از آن پرهیز می کردند . احساسی که ملت های ما تصور مبهمی از آن داشتند اما آن را علمی کردیم .ما در دهه اخیر به رویای متفکران بزرگی مانند گوته و ویکتور هوگو جامعه عمل پوشاندیم. این احساس که دیگر جنگی میان کشورهای اروپایی رخ نخواهد داد زیرا مواردی که در آن اشتراک داریم به مراتب بیشتر از موارد اختلافمان است.زیرا تاریخ چنین رسالت اروپایی را ایجاد کرده است.این رسالت اروپایی در میان ما مسئولان سیاسی اروپا نیز وجود دارد.
درست است ما هنوز اختلاف داریم ما آنها را در مقابل هم قرار نمی دهیم. ما وجود مردم و ملت را در اروپا رد نمی کنیم. اما ما از خودشیفتگی مرگبار اختلافات کوچکمان عبور کرده ایم . آنچه که دیروز پاسخ جنگ های وحشتناک شکاف برانگیز بود پاسخ امروز ما به در هم پاشیدگی جهان است. این دستاورد مشترک اول زمینه را برای آشتی میان ملت ها و سپس زمینه را برای وحدت هم در آلمان هم در قاره اروپا ایجاد کرد.
امروز نیز ما باید این شجاعت را داشته باشیم که مرحله جدیدی را آغاز کنیم.ما این را به خود اروپا مدیون هستیم. زیرا واقعیت امر آن است که ما زمانی را که در آن زندگی می کنیم ماهیتا درک نکرده ایم. ما این را به همه کسانی مدیونیم که طی هفتاد سال گذشته این مورد استثنایی را که همانا اروپا باشد برای ما ساخته اند.
تهدید امنیتی ،فوریت آب و هوایی ؛ انقلاب صنعت دیجیتال ؛انقلاب هوش مصنوعی، تحول کشاورزی و بحران مهاجرت همه اینها چالش هایی هستند که در برابر ما قرار دارند. در این خصوص باید بگویم که اتحادیه اروپا این گونه طراحی نشده است که مرعوب این موارد شود.
آلمان و فرانسه به همراه شرکایشان توانسته اند اروپا را دوباره بسازند. ایجاد بازار مشترک اروپا، توسعه مبادلات تجاری، تشویق رقابت میان شرکت ها و صنایع تولیدی ، از این اقدامات و گام های مهمی بوده است که اروپا توانسته است برای خود محقق سازد. اما باید به واقعیات دیگر نیز هنوز حل نشده در اتحادیه اروپا باقی مانده است باید اشاره کنیم.
مدیریت مرزها، دفاع مشترک، نظارت بر فضای دیجیتال،توانایی ما برای تبدیل به قاره نوآوری ،استقلال پولی، حاکمیت غذایی؛ از جمله مواردی است که قوانین ما در باره آنها کاری انجام نداده است.
اتحادیه اروپایی ما هنوز به این مسائل با احتیاطی که مخصوص تازه کاران است برخورد می کند. اما مسئولیت جدید فرانسه و آلمان در این خصوص وجود دارد. در ایجاد این حاکمیت مدرن و کارامد، دموکراتیک قبل از هر چیزی ما مسئولیم. ما باید از تابوها و عادت هایی که تاکنون مانع پیشبرد این اهداف بوده است عبور کنیم.
در فرانسه حاکمیت مهم است . در آلمان من می دانم که این امر می تواند مایه تعجب و ترس شود. در آلمان وحدت اروپا مهم است . در آلمان اتحادیه اروپا 27 عضوی اطمینان بخش است.
در اینجا قانون و مقررات ایجاد اعتماد و عضویت می کند. در آن طرف راین ایجاد بی اعتمادی و هنر دور زدن است.
امروز ما با همان چالش و همان امید مواجه هستیم.ما چالش جهانی قانونمند ، تجارتی عادلانه، محیط زیستی حفاظت شده ، تعادل پایداری که ما میان آزادی فردی و همبستگی جمعی ایجاد کرده ایم.
همه اینها را تنها اروپا و ارزش های اروپایی می تواند در مقابل چالش های معاصر و جهانی که به روی گشوده می شود حمل کند.
این مسئولیت مشترک آلمان و فرانسه ایجاب می کند تا برای مجهز کردن اتحادیه اروپا به ابزارهای جدید کار کنند. برای این کارها از جمله دفاع مشترک ، تبدیل یورو به پول بین المللی و تعیین بودجه ای برای اتحادیه اروپا شجاعت و فداکاری لازم است.
حالا با توجه به این شرایط دو سئوال مطرح می شود: آیا بهتر است دست روی دست بگذاریم و اقدامی انجام ندهیم یا نه تلاش کنیم تا اروپا با مجهز شدن به ابزارهای جدید در این شرایط حساس که جهان درآن قرار دارد قدرتمند تر شود.اروپا برای ایفای نقش بین المللی باید قوی تر شد. ما در این نبرد هنوز برنده نشده ایم. برای پیروزی در این مسیر باید هر کشور و هر نسل به شیوه خود اقدام کند.