هفت نکته مهم در سخنان سید حسن نصرالله ­

 

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، رای الیوم با بررسی هفت نکته اصلی در سخنرانی روز گذشته دبیرکل حزب الله لبنان که نقشه راه مرحله بعدی را به تصویر می‌کشد، پیروزی مقاومت را حتمی دانست.
عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم در یادداشت خود آورده است عده زیادی -که ما از آن‌ها نبودیم- به سبب شایعاتی که در رسانه‌های اسرائیلی و حتی توسط برخی از طرفداران سید حسن نصرالله منتشر شده بود گمان می‌کردند که او شنبه شب رنگ پریده و رنجور در میان پزشکان و پرستاران در حالی که روی یک تخت سفید یا ویلچر نشسته است بر صفحه نمایشگر تلویزیون المیادین ظاهر خواهد شد، اما ناامید شدند و نصرالله در حالی که مثل همیشه لبخند می‌زد و فاخر سخن می‌گفت: با ذهنی تیز و افکاری منسجم در رسانه ظاهر شد و برای ده‌ها میلیون بیننده‌ای که منتظر دیدنش بودند نقشه راه مرحله بعدی و تحلیلی راهبردی و جامع از حوادث و تحولاتی که در منطقه رخ داد و رخ می‌دهد و احتمالا رخ بدهد ارائه داد و در اظهارات خود به حجم بزرگی از اطلاعاتی که بار اول بود آن‌ها را فاش می‌کرد استناد کرد.
سید حسن نصرالله در اظهارات خود ثابت کرد که نه تنها سید مقاومت است بلکه فرمانده جنگ روانی هم هست. او ترس بیشتری به جان اسرائیلی‌ها انداخت و آنان را علیه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل که آن‌ها را می‌فریبد و برای اهداف انتخاباتی یا شخصی -مثل اتهام فساد- برای ماجراجویی نظامی آماده می‌شود -که برای اسرائیلی‌ها پرهزینه و فاجعه آمیز خواهد بود- بسیج کرد. به همین سبب بود که نتانیاهو تلاش کرد از شدت حمله پیشگیرانه نصرالله بکاهد پس درباره نیروی ”درهم کوبنده“ ارتش اسرائیل هشدار داد که البته هشداری بی ارزش بود و فقط باعث نگرانی هرچه بیشتر شهرک نشینان اسرائیلی شد، چون این نیروی در هم کوبنده در آخرین جنگ خود در برابر مقاومت لبنان در سال ۲۰۰۶ و در حمله اخیر و یک ماه قبل خود به قهرمان‌های غزه ناکارآمدی خود را اثبات کرد. اصابت یک موشک به عسقلان در جنوب فلسطین اشغالی باعث شد نتانیاهو برای درخواست کمک سرآسیمه به مصر برود و عاجزانه خواستار آتش بسی شود که در نوع خود سریع‌ترین آتش بس بعد از گذشت ۴۸ ساعت بود.
همه چیز‌هایی را که نصرالله در گفت و گوی تلویزیونی درباره تونل‌ها یا دیوار اسرائیل در مرز‌های لبنان یا اوضاع داخلی لبنان به زبان آورد به لحاظ راهبردی اهمیت جانبی داشتند، اما آنچه نظر ما، اسرائیلی‌ها و متحدان عربی تل آویو را جلب کرد چند موضوع اصلی بود که تصویر مهمی از آینده به دست می‌دهد:
نخست: تاکید او بر این نکته که حزب الله به میزان کافی موشک‌های دقیق و نقطه زن دارد که می‌توانند هدف‌های مهم نظامی و مدنی اسرائیل مانند فرودگاه‌ها اعم از نظامی یا غیر نظامی، نیروگاه‌های آب و برق، مخازن آمونیاک در حیفا و دورتر از آن و حتی نیروگاه‌های هسته‌ای دیمونا را هدف قرار دهند.
دوم: اظهارات صریح و روشن او که نخستین بار از ادامه حمله به الجلیل و آزادسازی آن به عنوان بخش اصلی راهبرد مقاومت گفت و این که این حمله آن طور که نتانیاهو و دستگاه‌های اطلاعاتی ناکارآمدش می‌گویند نه فقط از طریق چهار تونل بلکه از همه مرز‌ها خواهد بود.
سوم: همه جای فلسطین میدان جنگ آینده خواهد بود و موشک‌های مقاومت همه شهر‌ها و مهمتر از همه تل آویو را هدف قرار خواهند داد.
چهارم: شعله این جنگ ممکن است با ارتکاب یک اشتباه توسط نتانیاهو در سوریه یا نوار غزه برافروخته شود از این رو او به نتانیاهو و اسرائیلی‌ها هشدار داد که پشیمان خواهند شد و بهای هرگونه تجاوز بسیار بالا خواهد بود.
پنجم: هر لحظه ممکن است برای تعامل به گونه‌ای متفاوت با تجاوزگری‌های اسرائیل در سوریه، تصمیمی توسط سوریه و محور مقاومت اتخاذ شود که این تعامل ممکن است شامل هدف قرار دادن تل آویو باشد. محور مقاومت قبلا به امور داخلی اولویت می‌داد، اما اکنون در موضعی قوی‌تر برای تعامل مستقیم با تجاوز اسرائیل ایستاده است به عبارت دیگر دوران سکوت و عدم واکنش به پایان رسیده است.
ششم: نصرالله تاکید کرد که توافق قرن متوقف شده است، زیرا مهم‌ترین ضلع آن یعنی محمد بن سلمان که ماموریت تبلیغ آن در میان کشور‌های عربی را به ازای دریافت مجوز نیم قرن حکومت داشت اکنون در محاصره بحران‌های داخلی، عربی و خارجی قرار گرفته و خودش نیازمند کسی است تا نجاتش دهد.
هفتم: تنگنا در شرق فرات، ماهیت ترکی و کردی دارد و بازگشت اردوغان به توافقنامه آدانا اعتراف به این امر است که بازگشت ارتش سوریه به شمال و شرق، راه نجات همگان است و ادلب به سبب وجود جبهه النصره برای ترکیه مشکل آفرین است و راه حل مسالمت آمیز اولویت دارد.
این نظر نصرالله قابل ستایش است که گفت: اعتراف ترامپ به شکست در سوریه و منطقه و خارج کردن نیروهایش از آن باعث شد برخی کشور‌های عربی شتاب زده به سمت دمشق بروند و دل ما را خنک کرد وقتی گفت: رهبری سوریه نامه‌ای را که عمر البشیر از سوی عربستان و کشور‌های خلیج (فارس) حامل آن بوده نپذیرفته است. آن نامه متضمن درخواست بازگشت به اتحادیه عرب بود و رهبری سوریه به البشیر گفت که به آن‌ها بگوید هر کس سوریه را از اتحادیه عرب اخراج کرده است خودش هم باید این کشور را به آن بازگرداند. این همان سوریه‌ای است که می‌شناسیم با همان غرور و عزت نفس و پایبندی به اصول در سخت‌ترین شرایط.
اما چیزی که دل ما را بیشتر آرام کرد این بود که نصرالله تاکید کرد سوریه به همه کسانی که در شرایط سخت در کنارش ایستادند وفادار خواهد بود همان طور که به وظایف عربی و قومیتی خود پایبند است و با وجود تلخ کامی، از مسئولیت‌های خود در این زمینه شانه خالی نخواهد کرد.
نصرالله در سخن گفتن از سعد الحریری و برخی افراد ناسازگار در جریان ملی آزاد لبنان بزرگوارانه رفتار کرد و مطلقا به ورطه جدال لفظی با کسانی که در حد او نیستند کشیده نشد.
اگر سکوت دو یا سه ماهه، ثمره اش همه این دیدگاه‌های راهبردی مطمئن است و آتش دل کسانی را که به محور مقاومت امید بسته اند این گونه سرد می‌کند خیلی هم خوب است و البته کسانی که به نتانیاهو و دروغ هایش امید بستند آرامش نخواهند یافت، زیرا محور مقاومت پیروز خواهد شد.