تأثیر ممنوعیت ثبت سفارش پوشاک بر تولید و اهمیت موضوع برندینگ

چکیده مصاحبه پژوهشی:
• طبق دستورالعمل ابلاغی، وزارت صنعت، معدن و تجارت، مورخ 17/ 06/ 1395، واردات پوشاک، صرفا برای دارندگان گواهی فعالیت نمایندگی مطابق ضوابط، تا اخذ شناسه کالا، مجاز بوده است. بر اساس دستورالعمل ثبت نمایندگی برندهای پوشاک خارجی، که به شکل تجاری وارد کشور می شوند، باید گواهی واردات را از مرکز امور اصناف ایران دریافت کنند.
• تعزیرات حکومتی استان تهران، دی ماه 97 اعلام کرده است که 70 برند از مجموع برندهای موجود در کشور، مجوز فعالیت دارند و بقیه، واردات غیرقانونی محسوب می شود و با آن ها برخورد می گردد.
• با توجه به اینکه، در صنایع پوشاک، تجهیزات و ماشین آلات به روز است، غافل بودن از مقوله برندسازی می تواند چه در بازار داخلی و چه صادرات، خلاء ایجاد کند و بازار به پوشاک خارجی واگذار شود.

پژوهش خبری صدا وسیما: بازار بزرگ پوشاک ایران، همواره مورد توجه تولیدکنندگان پوشاک جهان بوده است. رقبای قدرتمند تولید پوشاک که برخی در همسایگی ایران هستند، کار را برای تولیدکنندگان داخلی سخت تر می کنند. استقبال مردم نیز از برندهای خارجی، در بسیاری از موارد از برندهای داخلی بیشتر است، اما در این میان مدتی است موضوع ممنوعیت ثبت سفارش مطرح شده، که تاثیرات آن بر تولید داخلی قابل توجه است و این سوال را به ذهن می رساند که آیا با محدود شدن واردات و جلوگیری از قاچاق پوشاک، تولیدکنندگان داخل توان پاسخگویی به نیاز داخلی در سطح بالای کیفی را دارند؟ اهمیت برندینگ در کشور چقدر است و با چه چالش هایی مواجه است؟ امیرسعید صادقی، رئیس اداره پوشاک صنایع نساجی در مصاحبه با پژوهش خبری مواردی در این زمینه اشاره داشتند که در ادامه می خوانیم.

 موضوع ممنوعیت ثبت سفارش پوشاک
طبق دستورالعمل ابلاغی وزارت صنعت ، معدن و تجارت، مورخ 17/ 06/ 1395، واردات پوشاک، صرفا برای دارندگان گواهی فعالیت نمایندگی مطابق ضوابط، تا اخذ شناسه کالا، مجاز بوده است. بر اساس دستورالعمل، ثبت نمایندگی برندهای پوشاک خارجی، که به شکل تجاری وارد کشور می شوند، باید گواهی واردات را از مرکز امور اصناف ایران دریافت کنند و این واردات باید در قالب اشخاص حقوقی صورت گیرد. همچنین در دو سال اول فعالیت خود در ایران نیز، باید معادل ۲۰ درصد ارزش واردات خود را در ایران، تولید و ۵۰ درصد آنرا صادر کنند. وزارت صمت، از ابتدای سال 1396، به نمایندگانی که این دستورالعمل را رعایت نکرده‌اند، اجازه ثبت سفارش و واردات نداد. براین اساس این شرکت‌ها امکانی برای واردات قانونی کالاهای خود به ایران نداشتند. این اولین گام نظارت بر وضعیت فعالیت واردکنندگان پوشاک در ایران بود. اما گام دوم برخورد با واردات قاچاق اعلام شد، که در مورد برندهایی که بدون پذیرش شرایط، همچنان به فعالیت ادامه دادند، اجرا شد.
برای کنترل لطمه واردات قاچاق به صنعت پوشاک کشور نیز، کارگروهی با حضور مشاور وزیر و مدیرکل اسبق صنایع نساجی وزارت صنعت، معدن و تجارت تشکیل شد تا نحوه اجرایی کردن دستورالعمل‌های مربوطه را پیگیری کند.

 تاثیر ممنوعیت ثبت سفارش بر تولید داخلی
تولیدکنندگان داخلی پوشاک، همواره معتقدند که ظرفیت و برنامه تولید کافی در کشور وجود دارد و تنها باید شرایط یکسان برای تولیدکنندگان داخلی و خارجی فراهم شود و برندهای خارجی، در چارچوب قانون، فعالیت کنند و اقدام به قاچاق بی رویه نکنند.
کیفیت تولیدات داخل هم، به گفته کارشناسان، اختلاف زیادی با نمونه خارجی ندارد و قابل رقابت است، اما متاسفانه هنوز افرادی که به دنبال کیفیت بالای پوشاک هستند، نام برندهای خارجی را در ذهن دارند و تنها موضوعی که چه در بازار داخلی و چه جهانی، ایران را از بسیاری از کشورها عقب میاندازد، موضوع برندینگ است.

 برندسازی در ایران
وجود برند در صنعتی مثل پوشاک، یک نیاز عمومی است، اما باید با این مساله برخورد کارشناسی شود. هر نوع ممنوعیت و محدودیت در این زمینه، می تواند موجب کوچک شدن بازار، در میان تولیدات ایرانی و جانشین شدن تولیدات خارجی شود.
تعزیرات حکومتی استان تهران، دی ماه 97 اعلام کرده است که 70 برند از مجموع برندهای موجود در کشور، مجوز فعالیت دارند و بقیه، واردات غیرقانونی محسوب می شود و با آن ها برخورد می گردد.

 مهمترین چالش های برندسازی در ایران
با توجه به اینکه، ایجاد یک برند و پذیرفته شدن آن از سوی مصرف کنندگان، زمان بر است، ازیک سو تحمل و صبر سرمایه گذار و از سوی دیگر وجود دانش به روز را می طلبد. برخی چالش ها و مشکلات این حوزه در ادامه به اختصار آورده می شود:
1- جلب سرمایه گذاری برای برند، با تغییر رفتار مدیریت حوزه
2- ارزش گذاری استاندارد، برای شرکت های برند
3- برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه های تخصصی برندهای پوشاک
4- تسهیل فرایند زمان بر و سخت برندسازی
5- اجازه استفاده از افراد مشهور برای پوشیدن و تبلیغ پوشاک ایرانی
6- اجازه استفاده از نام های خارجی برای برندهای داخلی ( این موضوع در جهان متداول است که مثلا ایتالیا که بزرگترین برندهای پوشاک جهان را دارد، از نام های انگلیسی استفاه می کند).
7- شناسایی سلیقه عموم و پاسخ به آن
8- ایجاد دانش مدرن برندسازی در میان تولیدکنندگان
9- رابطه با طراحان بین الملل
10- و...

 کلام آخر
مطمئنا ممنوعیت واردات برای برندهایی که گواهی فعالیت نمایندگی ندارند، به نفع تولید داخلی است، اما باید دید چه تدابیری برای جایگزین کردن نیاز مصرف کنندگان اندیشیده شده تا آنها به سمت اجناس خارجی نرفته و تقاضای کالای قاچاق و رونق این بازار را افزایش ندهند؟!
شناختن اسامی برندهای معتبر ایرانی، برای مصرف کنندگان داخلی و ایجاد فرهنگ بالیدن به نام ایرانی یک کالا، ‌از وظایف همه رسانه های کشور و حتی همه ایرانیان است. رونق صنعت پوشاک، یعنی رونق اشتغال کشور.
واردات پوشاک با نشان های تجاری کپی شده از برندهای محبوب جهان، از کشورهایی مثل چین و ترکیه و سرودست شکستن مصرف کننده داخلی، نشان می دهد، هنوز مسیر درازی در حوزه صنعت برندینگ پوشاک باقی مانده است.

پژوهش خبری // تینا صالحی