پخش زنده
امروز: -
مقاله وزیر خارجه انگلیس درباره برگزیت
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاری صداوسیما ؛ جرمی هانت وزیر امور خارجه انگلیس در مطلبی که در نشریه واشنگتن پست آمریکا منتشر شد نوشت انگلیس قرن ها به جهان شکل داده است و این امر با خروج این کشور از اتحادیه اروپا تغییر نخواهد کرد.
وزیر امور خارجه انگلیس در این مقاله می نویسد: رابرت برنز شاعر اسکاتلندی قرن هجده شاید با استعدادترین استاد سخن در دوران خود بود. وی بیت معروفی دارد که همه وزرای امور خارجه باید آن را به خاطر بسپارند و آن این است ”آه، آیا قدرتی هست که بتواند به ما این استعداد را بدهد که خودمان را آنگونه ببینیم که دیگران ما را می بینند!“
زمانی که تصور می کنم دیگران در شرایط کنونی چگونه به انگلیس می نگرند، گمان می برم که دوستان قدیمی ما سری به علامت تعجب تکان می دهند. درگیری و نزاع بر سر برگزیت صحنه دلچسبی نیست. برخی شاید احساس کنند که سیاستمداران انگلیس در حال اجرای نمایشی شبیه به نمایش های کمدی گروه مانتی پایتون در زندگی واقعی هستند. (مانتی پایتون یک گروه کمدی انگلیسی بود که کار خود را در سال ۱۹۶۹ آغاز کرد. نخستین بار برنامه این گروه کمدی سوررئال در شبکه بی‌بی‌سی و در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۶۹ پخش شد.)
پس لطفا ناامیدی را کنار بگذارید و اظهارات اطمینان بخش مرا بپذیرید: ما انگلیسی ها نه در حال رها کردن همسایگانمان هستیم و نه کنار کشیدن از دنیا. ما عقل سلیم خود را کنار نگذاشته ایم.
درست است که پارلمان ما می تواند خسته و ناامید کننده باشد، ولی در یک دموکراسی، این می تواند وظیفه پارلمان نیز باشد. پارلمان ما به عنوان مادر همه پارلمان ها بسیار مغرور و مستقل است. اگر دولت انگلیس باید برای هر یک رای مربوط به امری مهم همچون مسئله جایگاه کشور ما در اروپا بجنگد، این چیزی است که باید باشد. اگر ما برخی اوقات می بازیم این نیز دموکراسی است. به رغم همه فشاری که شخصا روی من می گذارد من از پاسخ دادن به پارلمانی که تطمیع کردن آن غیر ممکن است افتخار می کنم.
در برخی کشورها اختلافاتی از این نوع به درگیری های خیابانی خشونت آمیز تبدیل می شود. در انگلیس مناظره ملی ما درباره برگزیت محدود به مؤسسات دموکراتیک ما شده است. ما شرایط بدتر از این را نیز تجربه کرده ایم، مثلا برچیدن قوانین مربوط به تعرفه های واردات غلات در انگلیس در سال 1846 برای یک نسل عالم سیاست را در انگلیس متشنج کرده بود. ما در سخت ترین آزمون ها نیز انعطاف از خود نشان داده ایم و در شرایطی که در جریان جنگ دوم جهانی کشور ما شرایطی خطیر داشت و برای بقای خود می جنگید توانستیم دموکراسی پارلمانی خود را حفظ کنیم و نخست وزیر محترم دولت را کنار بگذاریم.
با نگاهی به زیر لایه های سطحی مشخص می شود که موقعیت بین المللی انگلیس لایتغیر باقی مانده است. بریتانیا مجمع الجزایری کوچک است که کمتر از یک درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است. ما در کنار آمریکا بیشتر از هر کشور دیگری در شکل دادن به جهانی که در آن زندگی می کنیم نقش داشته ایم و جزو پنج ائتلاف مهم دنیا هستیم. ما پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا، اولین مرکز مالی نیمکره غربی و دومین بودجه نظامی بزرگ ناتو را داریم.
ما سه دانشگاه از 10 دانشگاه برتر دنیا را داریم و در رده بالا یا نزدیک به بالای بحث ”قدرت نرم“ قرار داریم. در زمینه شرایط مساعد برای فعالیت های اقتصادی نیز ما بالاترین موقعیت را در اختیار داریم.
فراموش نکنید که ما بازدارندگی هسته ای، نیروهای مسلح با قابلیت استقرار در سراسر جهان و دو فروند ناو هواپیمابر نوین در اختیار داریم. تمایل داریم بر این باور باشیم که مقتدرترین همپیمانی هستیم که آمریکا برای خود دارد. ما از همان ابتدا و از سال 2001 در افغانستان در کنار آمریکا بوده ایم و زنان و مردان نظامی ما به از میان بردن داعش در خاور میانه کمک کرده اند.
ما برای امنیت اروپایی بیشتر از همه همسایگان خود کار کرده ایم. در شرایط کنونی نظامیان انگلیس بیشترین بخش نیروی نظامی ناتو را در لهستان و کشورهای حوزه بالتیک به خود اختصاص داده اند.
شاید به نظر عجیب برسد که ما در میانه مذاکرات برگزیت از این اعضای اتحادیه اروپا حمایت می کنیم. ولی در واقع این امر کاملا منطقی است. انگلیس در حال خارج شدن از ساختارهای اتحادیه اروپاست، ساختارهایی که ما در سال 1973 به آن پیوسته بودیم و در شرایط کنونی در حال حرکت از سمت همکاری اقتصادی به اتحاد سیاسی است. تعهد بی قید و شرط ما به امنیت قاره مان به زمانی قبل تر از عضویت ما در اتحادیه اروپا بر می گردد و با خروج ما از این اتحادیه نیز دچار تزلزل نخواهد شد.
پس شکی نداشته باشید که با وقوع برگزیت، انگلیس همه توانایی های یک قدرت جهانی را حفظ خواهد کرد. آمریکا شاید ابرقدرت باشد ولی شبکه ائتلاف ها و دوستی های ما در جهان، انگلیس را در میان معدود کشورهایی قرار می دهد که از نفوذ جهانی برخوردارند. ما می خواهیم این امر را در خدمت ارزش های دموکراتیکی قرار دهیم که میان دو کشور مشترک است.
... انگلیس برای قرن ها به جهان ما شکل داده است و ما این را ادامه می دهیم.
وزیر امور خارجه انگلیس در این مقاله می نویسد: رابرت برنز شاعر اسکاتلندی قرن هجده شاید با استعدادترین استاد سخن در دوران خود بود. وی بیت معروفی دارد که همه وزرای امور خارجه باید آن را به خاطر بسپارند و آن این است ”آه، آیا قدرتی هست که بتواند به ما این استعداد را بدهد که خودمان را آنگونه ببینیم که دیگران ما را می بینند!“
زمانی که تصور می کنم دیگران در شرایط کنونی چگونه به انگلیس می نگرند، گمان می برم که دوستان قدیمی ما سری به علامت تعجب تکان می دهند. درگیری و نزاع بر سر برگزیت صحنه دلچسبی نیست. برخی شاید احساس کنند که سیاستمداران انگلیس در حال اجرای نمایشی شبیه به نمایش های کمدی گروه مانتی پایتون در زندگی واقعی هستند. (مانتی پایتون یک گروه کمدی انگلیسی بود که کار خود را در سال ۱۹۶۹ آغاز کرد. نخستین بار برنامه این گروه کمدی سوررئال در شبکه بی‌بی‌سی و در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۶۹ پخش شد.)
پس لطفا ناامیدی را کنار بگذارید و اظهارات اطمینان بخش مرا بپذیرید: ما انگلیسی ها نه در حال رها کردن همسایگانمان هستیم و نه کنار کشیدن از دنیا. ما عقل سلیم خود را کنار نگذاشته ایم.
درست است که پارلمان ما می تواند خسته و ناامید کننده باشد، ولی در یک دموکراسی، این می تواند وظیفه پارلمان نیز باشد. پارلمان ما به عنوان مادر همه پارلمان ها بسیار مغرور و مستقل است. اگر دولت انگلیس باید برای هر یک رای مربوط به امری مهم همچون مسئله جایگاه کشور ما در اروپا بجنگد، این چیزی است که باید باشد. اگر ما برخی اوقات می بازیم این نیز دموکراسی است. به رغم همه فشاری که شخصا روی من می گذارد من از پاسخ دادن به پارلمانی که تطمیع کردن آن غیر ممکن است افتخار می کنم.
در برخی کشورها اختلافاتی از این نوع به درگیری های خیابانی خشونت آمیز تبدیل می شود. در انگلیس مناظره ملی ما درباره برگزیت محدود به مؤسسات دموکراتیک ما شده است. ما شرایط بدتر از این را نیز تجربه کرده ایم، مثلا برچیدن قوانین مربوط به تعرفه های واردات غلات در انگلیس در سال 1846 برای یک نسل عالم سیاست را در انگلیس متشنج کرده بود. ما در سخت ترین آزمون ها نیز انعطاف از خود نشان داده ایم و در شرایطی که در جریان جنگ دوم جهانی کشور ما شرایطی خطیر داشت و برای بقای خود می جنگید توانستیم دموکراسی پارلمانی خود را حفظ کنیم و نخست وزیر محترم دولت را کنار بگذاریم.
با نگاهی به زیر لایه های سطحی مشخص می شود که موقعیت بین المللی انگلیس لایتغیر باقی مانده است. بریتانیا مجمع الجزایری کوچک است که کمتر از یک درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است. ما در کنار آمریکا بیشتر از هر کشور دیگری در شکل دادن به جهانی که در آن زندگی می کنیم نقش داشته ایم و جزو پنج ائتلاف مهم دنیا هستیم. ما پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا، اولین مرکز مالی نیمکره غربی و دومین بودجه نظامی بزرگ ناتو را داریم.
ما سه دانشگاه از 10 دانشگاه برتر دنیا را داریم و در رده بالا یا نزدیک به بالای بحث ”قدرت نرم“ قرار داریم. در زمینه شرایط مساعد برای فعالیت های اقتصادی نیز ما بالاترین موقعیت را در اختیار داریم.
فراموش نکنید که ما بازدارندگی هسته ای، نیروهای مسلح با قابلیت استقرار در سراسر جهان و دو فروند ناو هواپیمابر نوین در اختیار داریم. تمایل داریم بر این باور باشیم که مقتدرترین همپیمانی هستیم که آمریکا برای خود دارد. ما از همان ابتدا و از سال 2001 در افغانستان در کنار آمریکا بوده ایم و زنان و مردان نظامی ما به از میان بردن داعش در خاور میانه کمک کرده اند.
ما برای امنیت اروپایی بیشتر از همه همسایگان خود کار کرده ایم. در شرایط کنونی نظامیان انگلیس بیشترین بخش نیروی نظامی ناتو را در لهستان و کشورهای حوزه بالتیک به خود اختصاص داده اند.
شاید به نظر عجیب برسد که ما در میانه مذاکرات برگزیت از این اعضای اتحادیه اروپا حمایت می کنیم. ولی در واقع این امر کاملا منطقی است. انگلیس در حال خارج شدن از ساختارهای اتحادیه اروپاست، ساختارهایی که ما در سال 1973 به آن پیوسته بودیم و در شرایط کنونی در حال حرکت از سمت همکاری اقتصادی به اتحاد سیاسی است. تعهد بی قید و شرط ما به امنیت قاره مان به زمانی قبل تر از عضویت ما در اتحادیه اروپا بر می گردد و با خروج ما از این اتحادیه نیز دچار تزلزل نخواهد شد.
پس شکی نداشته باشید که با وقوع برگزیت، انگلیس همه توانایی های یک قدرت جهانی را حفظ خواهد کرد. آمریکا شاید ابرقدرت باشد ولی شبکه ائتلاف ها و دوستی های ما در جهان، انگلیس را در میان معدود کشورهایی قرار می دهد که از نفوذ جهانی برخوردارند. ما می خواهیم این امر را در خدمت ارزش های دموکراتیکی قرار دهیم که میان دو کشور مشترک است.
... انگلیس برای قرن ها به جهان ما شکل داده است و ما این را ادامه می دهیم.
نظر شما