ریز مغذی‌های وارداتی ارز دولتی نمی‌گیرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، با این انتقال، تولیدکنندگان داخلی این محصولات که کارخانجاتشان در آستانه توقف تولید قرار گرفته قدرت رقابت با انواع وارداتی این محصولات را پیدا می‌کنند.

ماجرا از این قرار است که از ابتدای سال گذشته ارز دریافتی جهت واردات دو ریز مغذی دی و مونو کلسیم فسفات که از مهمترین اجزای خوراک دام به حساب می‌آید در گروه یک قرار گرفت تا واردکنندگان این محصولات بتوانند با ارز ۴۲۰۰ تومانی این محصولات را وارد کشور کنند.
نکته جالب این است که مواد اولیه تولید این ریزمغذی‌ها برای واردات شامل گروه دوم و ارز نیمایی شد تا تناقضی آشکار در قیمت تولید داخلی و واردات محصول نهایی در این حوزه شکل بگیرد و بازار رقابتی نابرابر میان تولید داخلی و واردات تشکیل شود.
این موضوع هم باعث شد که قیمت تمام شده این انواع وارداتی به گونه‌ای در بازار شکل بگیرد که تولیدکنندگان داخلی قدرت رقابت با واردات را از دست بدهند، تولیدکنندگان خواستار این موضوع بودند که مواد اولیه و نهایی این محصولات در گروه ارزی یکسان قرار بگیرد و اگر قرار است محصول نهایی برای واردات ارز دولتی بگیرد ماده اولیه نیز شامل همین موضوع شود.
ولی این امر محقق نشد تا اینکه در نهایت مسئله تا آنجا پیش رفت که تولید ۴۹ کارخانه تولیدکننده این محصول متوقف شود و حدود هفت هزار کارگر این کارخانجات هم بیکار شوند.
همه این‌ها درحالیست که محسن سعیدیان دبیر انجمن تولیدکنندگان دی و مونو کلسیم فسفات می گوید؛ نیاز بازار کشور به این محصولات سالانه حدود ۱۲۰ هزار تن است، اما ظرفیت تولید کارخانجات داخلی ۲۷۰ هزار تن است و تا پیش از انجام واردات با ارز دولتی کارخانجات تولیدی این محصولات حتی در حوزه صادرات هم موفق عمل می‌کردند.
در همین خصوص خبرگزاری صدا و سیما نیز این موضوع را از وزارت جهاد کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت طی چند ماه گذشته بار‌ها پیگیر شد و دو گزارش تصویری نیز در همین زمینه تهیه و از بخش‌های خبری پخش شد که هر بار هم قول مساعد برای حل این مشکل از سوی مسئولان داده شد.
مسئولان وزارت جهاد کشاورزی بخصوص رئیس سازمان دامپزشکی کشور هر بار به خبرگزارص صدا و سیما از برگزاری جلساتی با وزارت صنعت، معدن و تجارت برای رفع این چالش خبر داد تا اینکه بالاخره این پیگیری‌ها سبب شد تا وزیر صنعت دستور انتقال گروه ارزی ریزمغذی‌ها از اول به دوم را صادر کرد تا مشکل این تولیدکنندگان در راه مرتفع شدن قرار بگیرد.
به این ترتیب واردکنندگان این ریزمغذی‌ها برای واردات آن ارز نیمایی دریافت می‌کنند و همین موضوع هم باعث می‌شود تا قیمت محصول وارداتی در بازار به گونه‌ای تنظیم شود که تولیدکنندگان داخلی قدرت رقابت با آن را پیدا کنند.
البته تولیدکنندگان داخلی می‌گویند واردات این محصول در حجمی انجام شده که تا اردیبهشت سال آینده بازار با این محصولات وارداتی اشباع است، ولی حداقل کورسوی امیدی برای آغاز مجدد فعالیت این ۴۹ کارخانه از سال آینده بوجود آمده است.
ضمن اینکه ضرر انباشت این کارخانجات بواسطه ماه‌ها توقف تولید به بیش از ۱۵۰ میلیارد تومان می‌رسد و در این مدت هم ۳۲۰ میلیارد تومان سود خالص نصیب واردکنندگان این محصول شده است و این یعنی پولی که باید برای تولید داخلی هزینه می‌شد به صورت ارز صرف واردات شده است.
حالا این کارخانجات که در زمان تولید گردش مالیشان به ۷۲۰ میلیارد تومان می‌رسید در تلاشند تا دوباره از زمین بلند شده و تولیدشان را از سر بگیرند.
به هر صورت هر گونه تصمیم اقتصادی در کشور باید به گونه‌ای اتخاذ شود که میدان برابری برای رقابت ایجاد شود تا تولید داخل و تولیدکنندگان داخلی توسعه یابند و بابت تصمیماتی مقطعی اینگونه دچار آسیب و ضرر نشوند و ذکر این نکته ضروری است که در مسائل اقتصادی از سرگیری تولید و یافتن بازار‌های جدید صادراتی بسیار دشوار است و انتظار می‌رود در این فرآیند دولت با تمام توان مسیر تولیدکنندگان داخلی را هموار سازد.