پخش زنده
امروز: -
پارسا فتحی دانش آموز نخبه اردبیلی نفر دوم کنکور تجربی ۱۴۰۰ شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اردبیل وی که ۱۸ سال سن دارد دانش آموز دبیرستان تیز هوشان شهید بهشتی اردبیل است وعلاقمند به تحصیل در رشته پزشکی می باشد .
فتحی با بیان اینکه از کودکی در فضای رشتهی پزشکی بزرگ شده و علاوه بر پدر و مادرش، در خانواده پزشکان زیادی دارند افزود: پدرم پزشک فوقتخصص انکولوژی اطفال ومادرم پزشک عمومی است
این موضوع باعث شد گرایش اولیهای در من برای این رشته ایجاد شود، چند بار همراه پدرم به بیمارستان رفتم و خیلی به این فضا علاقهمند شدم. پزشکی یکی از رشتههای دلخواه من است که همیشه جدیدترین اخبار آن را دنبال میکنم و آن را فارغ از توجه به درآمد یا موقعیت اجتماعی، انتخاب کردهام، از اینکه بتوانم با دانشم جان انسانها را نجات دهم، لذت میبرم.
وی با بیان اینکه درسهای فیزیک و شیمی و ریاضی نقاط قوت من هستند افزود: از دهم تا الان تمام نمرههایم در تمام درسها ۷ از ۱۰ بوده است، البته درسهای زیست و ادبیات برایم چالشبرانگیز هستند و سؤالاتی وجود دارد که با شک به آنها پاسخ میدهم، منابع در این سه درسی که در آنها قوی هستم، تنوع و کیفیت بیشتری دارند و من هم تستهای زیادی کار میکنم، روش ویژهای ندارم، ولی از مسیری که برای هر درس طی میکنم، آگاهی دارم و دقیق میدانم که هدفم از مطالعهی هر درس، رسیدن به چه سطحی از تسلط است، سعی میکنم فرمولها را طوری بفهمم و یاد بگیرم که بتوانم با کمک آنها به انواع سؤالات پاسخ بدهم.
پارسا تاکید کرد: در کنار سختکوشی و داشتن امید و انگیزه، هدفم این است که در هر درس، کمترین اشکال را داشته باشم، خیلی به تراز و رتبه اولویت نمیدهم، فکر کردن به این مسائل آرامش را از بین میبرد، حرفزدن خیلی راحتتر از عملکردن است، اما سعی میکنم به حاشیهها فکر نکنم و تمرکزم بر یادگیری باشد، وظیفهام را میدانم و تلاش میکنم به برنامهریزیام پایبند باشم و از درسخواندن لذت ببرم، باید به کتاب درسی و مطالبی که برای کنکور مهم هستند، اکتفا کنیم، نباید اجازه بدهیم در این مسیر، حاشیهها ما را سرگرم کنند.
این دانش اموز نخبه اردبیلی اظهار کرد: در ماههای اخیر ساعت مطالعهام بین ۸ تا ۱۰ ساعت متغیر بوده است. افت و پیشرفتم را با میزان تلاشم مقایسه میکرده و بر اساس آن، هدفگذاری میکردم.
ساعت مطالعه و تعداد تستی که کار میکنیم، خیلی بیشتر از چیزی که فکرش را میکنیم، در پیشرفتمان مؤثر است.
پارسا با بیان اینکه درس ادبیات برایم چالش داشت گفت: چند ماه سردرگم بودم تا اینکه تصمیم گرفتم هر روز در حد چهلوپنج دقیقه ادبیات بخوانم و از منابع متعددی استفاده کنم، بعد از مدتی توانستم منابع مناسب خودم را پیدا کنم و هم بهصورت مبحثی و هم درسبهدرس بخوانم، درسهای عمومی دیربازده هستند و باید صبور باشیم، نمیتوان انتظار جهش یکباره داشت.
وی تاکید کرد: مهمترین سال، برای دانشآموزان کنکوری سال دوازدهم است، دانش آموز علاوه بر مطالعهی عمیق درسهای دوازدهم باید مرور کامل درسهای پایه را هم انجام دهد، دانش آموزبایددر بهار وتابستان تلاش کند اشکالاتش را در مباحث پایه به کمترین مقدار ممکن برساند و در حد توان حداکثر پیشخوانی را داشته باشد باید سرعت عملش را در زدن تستهای عمومی بیشتر کند، به نظرم آموزشها و آزمونهای حضوری کارایی بیشتری دارند.
پارسا درباره سهم پدر و مادرش در موفقیت وی میگوید:تا پایهی ششم مادرم به من کمک زیادی میکرد، اما از هفتم به بعد مستقل شدم، پدر و مادرم وقتی در آزمونی نتیجهی دلخواهم را نمیگیرم، به من یادآوری میکنند که آزمونها مهم هستند، اما نه آنقدر که روحیهام را از دست بدهم، زمانی هم که از نتیجهی یک آزمون خوشحال میشوم، باز پدر و مادرم به من یادآوری میکنند که نتیجهی صرفاً یک آزمون تعیینکننده نیست و باید تلاشم را ادامه بدهم. برایشان مهم است که درسهایم را خوب بخوانم و تلاشم را در حد توانم بکنم. مسیری که طی میکنم برای پدر و مادرم مهمتر از نتیجه است. اگر کتابی نیاز داشته باشم، برایم تهیه میکردند و دربارهی مسائلی که ذهنم را مشغول میکرد، با من گفتگو میکردند.
پارسا فتحی از زحمات تمامی معلمان و اساتیدش به ویژه آقایان غلامرضا و مرتضی منشاری، سیاوش زارع و علی جعفری تشکر کرد و گفت: دست تمام معلمانم را که در تمام مقاطع تحصیلی ام بویژه دوران دبیرستان برایم زحمات بسیار کشیده اند می بوسم.
پارسا درباره ساعتهای فراغتش از مطالعه گفت:قبلاً به ورزشهای اسکی و کوهنوردی و بسکتبال مشغول میشدم، اما الان ساعتهای فراغتم محدود است، گاهی تلویزیون نگاه میکنم و گاهی هم دوچرخهسواری. در مکعب روبیک هم مهارت زیادی دارم، ولی سال کنکور تقریباً از کارهای دیگر فاصله گرفتهام و تمرکز اصلیام فعلاً روی درسخواندن است.
وی توصیههایی به دانش آموزان وپشت کنکوریها داشت وخطاب به آنها گفت:
از بچهها میخواهم که زیاد وارد حواشی کنکور نشوند، گاهی بچهها دوست دارند کسی باشد که سؤالات مهم کنکور یا بخشهای مهم کتاب را برایشان مشخص کند که فقط آنها را بخوانند. بعضی از بچهها بیش از حد به کلاسهای خارج از مدرسه وابسته میشوند. عدهای هم هستند که ذهنشان را بیش از حد درگیر تراز و رتبه میکنند. اینها انرژیمان را تلف میکنند. چیزی که مهم است، تلاش است و نتیجه را باید به خدا بسپاریم. راهحل عجیبی برای مسیر کنکور وجود ندارد و هیچکس یکشبه در هیچ درسی پیشرفت نمیکند. باید تلاش کنیم و ناامید نشویم.