کاهش خطر ابتلا به آسم با خواب منظم و باکیفیت

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما: دانشمندان تاکنون دقیقاً نمی‌دانستند که چه چیزی می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری آسم را در برخی افراد افزایش دهد. اما حالا تحقیقی تازه که انجام آن بیش از یک دهه طول کشیده است، نشان می‌دهد که خواب منظم، سالم و باکیفیت می‌تواند ریسک ابتلا به این بیماری را به‌طرز قابل‌توجهی کاهش دهد.

به گزارش گاردین، گروهی از پژوهشگران دانشگاه شاندونگ چین با استفاده از داده‌های بیوبانک بریتانیا به بررسی وضعیت ۴۵۵,۴۰۵ نفر در بازه سنی ۳۸ تا ۷۳ سال پرداختند. آن‌ها می‌گویند الگو‌های نامطلوب خواب می‌تواند استعداد ژنتیکی نسبت به بروز آسم را تقریباً دوبرابر کند.

محققان برای انجام این پژوهش مدلی بر پایه ریسک و وضعیت خواب افراد ساختند و شرکت‌کنندگان را به مدت بیش از ۱۰ سال دنبال کردند. در ابتدای مطالعه از شرکت‌کنندگان درباره الگو‌های خواب آن‌ها پرسیده شد؛ ازجمله اینکه افراد سحرخیزند یا شب‌زنده‌دار، هر شب چند ساعت می‌خوابند، خروپف می‌کنند یا نه، با بی‌خوابی درگیرند یا نه و آیا در طول روز احساس خستگی می‌کنند یا نه.

خواب مطلوب چیست و چقدر به کاهش ریسک ابتلا به آسم کمک می‌کند؟

پژوهشگران مشخص کردند که الگوی خواب سالم با خواب ۷ تا ۹ ساعته، عدم درگیری با بی‌خوابی، عدم خروپف، عدم احساس خواب‌آلودگی در طول روز و البته تا حدی سحرخیزبودن تعریف می‌شود. به‌علاوه، ریسک ژنتیکی ابتلای افراد به آسم بررسی و مشخص شد که یک‌سوم شرکت‌کننده‌ها در معرض ریسک بالا، یک‌سوم در معرض ریسک متوسط و یک‌سوم در معرض ریسک پایین ابتلا به این بیماری قرار داشتند.

بالغ بر یک دهه بعد، بررسی‌های دوباره به محققان نشان داد که ۱۷,۸۳۶ نفر به آسم مبتلا شده‌اند. کسانی که با ریسک بالای ابتلا به این بیماری روبه‌رو بودند، ۴۷ درصد بیشتر از گروه ریسک پایین در معرض ابتلا به آسم قرار داشتند و کسانی که خواب نامطلوبی را تجربه می‌کردند، ۵۵ درصد بیشتر در معرض خطر بودند.

از این مهم‌تر، کسانی که در گروه ریسک بالا قرار گرفته بودند و خواب نامطلوبی داشتند، دوبرابر بیشتر از افراد گروه ریسک پایین و خواب مطلوب در معرض ابتلا به آسم بودند. از سوی دیگر، الگوی خواب سالم ریسک بروز این بیماری را تا ۴۴ درصد در گروه ریسک پایین، ۴۱ درصد در گروه ریسک متوسط و ۳۷ درصد در گروه ریسک بالا کاهش می‌داد.

ازاین‌رو، محققان نتیجه گرفتند که خواب سالم می‌تواند به‌شکلی قابل‌توجه ریسک ابتلا به بیماری آسم را پایین بیاورد. البته از آنجایی که این مطالعه از نوع مشاهده‌ای بوده است، نمی‌توان آن را به‌عنوان عاملی قطعی در نظر گرفت. نتایج این پژوهش در مجله BMJ Open Respiratory Research منتشر شده است.