خشم، دشمن بزرگ زندگی مشترک+ فایل صوتی

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، خشم یک صفتی است که وجودش برای ادامه زندگی ما امری حیاتی است. اما همین امر حیاتی اگر بیش از اندازه استفاده شود، روح زندگی مشترک را بیمار می‌کند. در گذشته، عصبانیت و خشم بیشتر از طرف شوهر انجام می‌شد، اما امروزه هم زن و هم مرد به این بیماری اخلاقی مبتلایند. این بیماری اخلاقی، بزرگترین آفت خانواده هاست که موجب کدورت، اختلاف و کشمکش می‌شود، آرامش را سلب می‌کند و چه بسا، خانواده‌ها را متلاشی می‌سازد و عواقب بسیار بدی را به همراه می‌آورد. [۱]

اگر زوجین، روی رفتار خودشان کنترل نداشته و دائما عصبانی شوند و خشم خودشان را بروز دهند، آن زندگی تبدیل به جهنم خواهد شد. یکی از دلایل عمده‌ای که باعث طلاق می‌شود همین خشم و عدم بردباری زوجین است. درست است که از قدیم گفته اند دعوا نمک زندگی است، اما در برخی اوقات این نمک‌ها بیش از حد شده و جر و بحث‌ها موجب عصبانیت زوجین می‌شود و زندگی را تباه می‌سازد.

امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: غضب، کلید همه شرور است. [۲]حالت خشم و غضب از خطرناک‌ترین حالات است و اگر جلوی آن رها شود، در شکل یک نوع جنون و دیوانگی و از دست دادن هر نوع کنترل اعصاب خودنمایی می‌کند و موجب می‌شود که بسیاری از جنایات و تصمیم‌های خطرناک از انسان صادر شود که انسان یک عمر باید کفاره و تاوان آن را بپردازد. [۳]

افرادی که زود عصبانی می‌شوند و خشم خودشان را بروز می‌دهند در برابر سختی‌ها تاب و تحمل ندارند و در مقابل آن‌ها ضعیف هستند و برای جبران ضعف خودشان به سراغ خشم می‌روند تا اظهار وجود کنند. در حالی که باید بدانند زندگی مشترک علاوه بر خوبی ها، دارای سختی‌ها و مشکلاتی هم هست که باید آن‌ها را مدیریت کرد نه با خشم و عصبانیت، وضعیت را بدتر کرد. 

لازم است این نکته را بدانیم که خداوند مرد و زن را متفاوت آفریده است. زن و مرد مانند هم نیستند، بلکه مکمل هم هستند. اما بعضی افراد اینقدر حساس هستند و رفتار‌های ریز همسرشان را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهند و اگر مطابق با میل آن‌ها نبود از کوره در می‌روند و همه جا را به آتش می‌کشند. 

همه انسان‌ها عصبانی می‌شوند، چون احساسی است که در وجود ما قرار دارد. اما آن چیزی که تمایز ایجاد می‌کند بین افراد ها، کنترل کردن خشم و مدیریت آن است. افرادی که دائم، عصبانی می‌شوند این معنا را به ذهن تداعی می‌کند که آن‌ها کنترل بر اعصاب خودشان ندارند. 

بعضی از زوجین، هنگامی که با هم در رابطه با زندگی خودشان صحبت می‌کنند و به کام آن‌ها خوش نمی‌آید، عصبانی می‌شوند و شروع به داد و فریاد می کنند.

علت فریاد زدن: بعضی‌ها فریاد می‌زنند، چون در خانه‌ای بزرگ شده اند که بزرگتر‌ها با فریاد زدن مشکلات شان را حل می‌کردند. آن‌ها یاد گرفته اند که وقتی درگیری بالا می‌گیرد صدا هم باید بالا بگیرد. آن‌ها رفتار‌های مقابله‌ای درست را یاد نگرفته اند

وقتی زوجین (منظور زوج‌های عصبانی است) از دست هم ناراحت و عصبانی می‌شوند شروع می‌کنند به ناسزا گفتن و کلماتی را از دهان خود خارج می‌سازند که در شان آن‌ها نیست و با همین حرکت زشت، زیر بنای زندگی مشترک خود را سست می‌کنند. پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: خداوند بهشت را حرام کرده بر هر دشنام دهنده بی ابروی بی حیایی که از آن چه می‌گوید و از آن چه به او گفته می‌شود باکی ندارد و متاثر و ناراحت نمی‌شود. [۴]

مرد میل دارد تمام امور خانواده مطابق خواست او انجام بگیرد و زن مطیع وی باشد، زن هم همین آرزو را دارد. در اینجاست که امر و نهی‌ها از دو طرف آغاز و مخالفت‌ها و کشمکش‌ها شروع می‌شود. برخی از شوهر‌ها هستند که در این حالت، عصبانی می‌شوند و مغز آن‌ها از کار میفتد و همسرشان را کتک می‌زنند. پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: تعجب می‌کنم از مردی که همسرش را کتک می‌زند در صورتی که خودش در کتک خوردن سزاوار‌تر از همسرش می‌باشد. ای‌مردم! زنان تان را با چوب نزنید، زیرا قصاص دارد. [۵]

تفکر خودتان را عوض کنید و با نگرشی مثبت به دنیا بنگرید و رفتار خودتان را تحت کنترل خود بگیرید. طبق نظر روان شناسانی همچون بک و الیس، عواطف و احساسات ما از کنترلمان خارج نیستند؛ چون شما می‌توانید احساسات خود را تغییر دهید. آن‌ها معتقدند: ریشه همه ناراحتی‌ها و آشفتگی‌ها در افکار غیرمعقول است که همگی تقریباً یادگرفتنی و اکتسابی اند. آلبرت الیس (AlbertEllis) در کار‌های درمانگری خود، جمله معروف فیلسوف رواقی اپیکتتوس را شعار خود قرار داده است: «این چیز‌ها نیستند که انسان را ناراحت می‌کنند، بلکه این نگرش و طرز تفکر (غیرمعقول) انسان در مورد چیزهاست که او را ناراحت می‌کند. [۶]