دختران و سواد رسانه‌ای

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، توجه به تاب آوری و سواد رسانه‌ای دختران در شبکه‌های اجتماعی از اهمیتی ویژه برخوردار است. تحقیقات نشان می‌دهد که دختران در فضای مجازی در معرض صدمات بیشتری هستند و سواد رسانه‌ای می‌تواند از تاب آوری و سلامت دختران حمایت کند. در این مطلب نکاتی درباره تاب آوری دختران و ارتباط آن با سواد رسانه‌ای به روایت مدیر و موسس خانه تاب آوری دکتر محمدرضا مقدسی ذکر شده است.
دختران با قرار گرفتن در شبکه‌های اجتماعی، و نداشتن سواد رسانه‌ای صدمات بیشتری را متحمل می‌شوند. دختران همچنین از مسایل و مشکلات به ویژه از مشکلاتی مانند فقر و تنگدستی بیشتر صدمه می‌بینند. 
آن‌ها ممکن است از این فضا بیشتر تحت تاثیر قرار بگیرند یا بد رفتاری‌ها را بپذیرند. گاهی کنار آمدن با مشکلات یا پیدا کردن راه حل‌ها برایشان سخت و دشوار است.
توسعه تاب آوری می‌تواند سلامت روان دختران را تضمین کند، بحران و تنش‌های ناشی از آن‌ها را بهتر مدیریت کند و حتی احتمال انواع سو استفاده را کاهش دهد. سواد رسانه‌ای همچنین می‌تواند تاب آوری دختران را پشتیبانی کند.
همه میدانیم که فن آوری‌های نوین چه فرصت‌های بی مانندی برای آموزش و ارتقاء دانش سلامت با خود همراه آورده است و البته در کنار این فرصت‌ها مسایل و مشکلاتی را هم پیش آورده است.
با اینکه فضا‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند  فرصت‌ها و فضا‌های پرشماری را تدارک ببیند، اما استفاده وسواس گونه از گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی می‌تواند گرفتاری‌ها و تبعاتی بدنبال داشته باشد.
“نوموفوبیا” یا بی گوشی هراسی اگرچه پدیده‌ای شناخته شده و نو ظهور است، اما در نظام طبقه بندی بیماری‌ها و متون مرجع هنوز به عنوان یک بیماری روانی شناخته نشده است.

اکنون میلیارد‌ها نفر کاربر گوشی هوشمند در جهان وجود دارد و در این میان دختران در معرض صدمات روانی و عاطفی و اجتماعی بیشتری هستند، از این رو تاب آوری دختران و سواد رسانه‌ای ایشان از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است. 
آموزش و پرورش و مدارس و نهاد‌های تربیتی و فرهنگی و همچنین خانواده‌ها سواد رسانه و تاب آوری دختران را اولویت بدانند.  تحقیقات منتشر شده توسط Virgin Mobile نشان داد که ارسال پیام و تولید محتوی در این مدت کوتاه نزدیک به ۵۰۰ برابر شده است. با این حال به نظر می‌رسد افزایش استفاده از تلفن همراه در زندگی امروز امری طبیعی و چه بسا ضروری باشد، اما می‌تواند باعث نگرانی و پیامد‌های منفی نیز باشد.
مستندات Google Trends، نشان میدهد اعتیاد به تلفن همراه از سال ۲۰۰۴ رو به  افزایش بوده است و همچنین شبهاتی وجود دارد که تلفن هوشمند به گونه‌ای طراحی شده تا اعتیاد آور باشد.
دسترسی به تلفن هوشمند می‌تواند با در دسترس قرار دادن اطلاعات، زندگی را آسان‌تر کند. با این حال، همین هم راحتی بهایی دارد که بایستی پرداخت دستگاه‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که به سختی می‌توان آن‌ها را زمین گذاشت. این فناوری از طریق رنگ، صدا و ارتعاشات خود، کاربران خود را به طور غیر ارادی و نامحسوس درگیر می‌کند. به گفته تریستان هریس، کارشناس و طراح سابق گوگل، ویژگی‌هایی مانند «کشش برای بروز رسانی» از دستگاه‌های اسلات و سایر بازی‌های کازینو الهام گرفته شده است.
طراحان و مهندسان با دقت تمام جنبه‌های گوشی‌های هوشمند را در این خصوص و در جهت ایجاد وابستگی مد نظر قرار می‌دهند. استفاده مزمن از تلفن همراه میتواند اعتیادی نام بگیرد که در طی سال‌های اخیرا گسترش یافته است. اگرچه انجمن روانپزشکی آمریکا به طور رسمی این بیماری را به رسمیت نمی‌شناسد. با این حال، بسیاری از متخصصان و محققان پزشکی در سراسر جهان آن را به عنوان یک اعتیاد رفتاری می‌شناسند شاید بتوان از نقشه راه و دستورالعمل‌هایی که برای توسعه تاب آوری معتادان مورد استفاده واقع میشود در این مورد خاص هم برخوردار بود. بر اساس مطالعات متعدد، با گذشت زمان، استفاده اختصاصی از تلفن‌های هوشمند می‌تواند مانند قمار، فرد را تغییر دهد و تأثیر منفی بگذارد. 

منبع : https://www.resiliency.ir/