کشف سیزدهمین نگارکند عیلامی ایذه

به گزارش خبرگزاری صداوسیما استان خوزستان، مهدی فرجی اظهار کرد: نگارکندهای عیلامی از مهم‌ترین یادگارها و مستندات برجای‌مانده از این دوره بسیار کم‌شناخته هستند که در مناطق بلند خوزستان و فارس شناسایی شده‌اند از این رو همچنان احتمال کشف نگارکندهای عیلامی و الیمایی در آینده نیز وجود دارد که بر همین اساس از چندی پیش گزارش‌های بومیان محلی و سایران از وجود یک نگارکند بسیار کوچک و آسیب‌دیده در کوه‌های الهک ایذه حکایت داشت.

وی افزود: از بیم تخریب و از بین رفتن این نگارکند، برای بررسی و درستی موضوع، گروهی از باستان‌شناسان پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر که در منطقه بخش مرکزی نیز فعالیت‌های بررسی میدانی داشتند به منطقه عازم شدند و توانستند این نگارکند جدید را شناسایی و مقدمات ثبت در سیاهه آثار ملی و مقاله تخصصی آن را فراهم‌ کنند.

مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر ایذه توضیح داد: این نگارکند، شاهی نشسته بر تخت را نشان می‌دهد که دست راست خود را به حالت نیایش بالا آورده و بلندای آن در حدود ۲۵ سانتیمتر است.

وی با اشاره به این‌که به سبب ویژگی نامناسب سنگ کنگلومرا، این نقش مدت‌های مدید ناشناخته مانده و فرسایش بسیار یافته است افزود: این نقش همانند شاهان نشسته بر تخت در "شهسوار" و "خونگ‌اژدر۱" است و بنا به مطالعات انجام‌شده که به زودی انتشار خواهد یافت، قدمت آن به دوره عیلام قدیم می‌رسد.

فرجی یادآور شد: به دلایل احتمال تخریب این نگارکند، فعلا از بیان مکان دقیق آن خودداری شده است.

به گفته مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر ایذه، بیشترین نگارکندهای عیلامی، در شهر ایذه و در محوطه‌های اشکفت‌سلمان، کول‌فرح، خونگ‌اژدر و شهسوار واقع شده‌اند.