پخش زنده
امروز: -
دوشاب پزان؛ میراث ماندگار مردمان آذربایجان غربی
«دوشاب» یا شیره انگور، سوغات شیرین دیار آب و انگور، ارومیه و فرآورده‌ای ارگانیک ، ماده غذایی مقوی وگرما بخش زمستان‌های سرد آذربایجان غربی است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما آذربایجان غربی؛ پخت «دوشاب» یا شیره انگور از قدیم تاکنون یکی از روش‌های سنتی برای حفظ آب انگور و خواص آن در منطقه آذربایجان بوده و مردم ارومیه و شهر‌های استان از اواخر شهریور ماه همزمان با آغاز فصل پاییز که انگور‌ها کاملا رسیده و شیرین هستند، آغاز به دوشاب پزان می‌کنند.
می‌توان گفت تقریبا در تمام مناطق آذربایجان غربی که انگور کشت می‌شود، دوشاب نیز تهیه می‌شود و به صورت خانگی در پخت خاگینه و انواع شربت و مربا‌ها یا در تهیه حلوای هویج و گردو و نیز استفاده به عنوان مخلوط دوشاب و شیر، کاربرد دارد.
«دوشاب» یا شیره انگور از محصولات خاص و ارگانیک تهیه می شود این فرآورده شیرین موجب شده تا بسیاری از مسافران و اهالی دیگر مناطق برای خرید این محصول سفری به آذربایجان غربی داشته باشند.
نقش دوشاب در اقتصاد خانواده
یکی از کشاورزان ارومیه‌ای که سال هاست در امر دوشاب پزان فعالیت دارد می‌گوید: بخشی از انگور‌های برداشتی به صورت تازه خوری، بخشی به صورت کشمش و مابقی را برای پخت دوشاب اختصاص دادیم.
آقای رضایی اضافه می‌کند: همه ساله طی چند مرحله اقدام به پخت سنتی دوشاب از محصول انگور باغ خود می‌کنیم؛ امسال نیز طی دو مرحله ۴۰۰ کیلو دوشاب پخت کردیم که یک سوم آن برای مصرف شخصی و مابقی را به فروش رساندیم.
ارومیه سال‌هاست که پر است از این تاکستان‌ها که انگورهایش خوشه‌های انگور بهشتی روی زمین هستند و سال‌های سال انگوری که از این تاکستان‌ها بیرون می‌آید، می‌رسد به «دوشابچی خانا»؛ محله‌ای که مغازه‌دارهایش انگور را تحویل می‌گیرند و دوشاب، سبزه، کشمش، سرکه و آب میوه تحویل مشتری می‌دهند؛ محله‌ای که حداقل ۱۵۰ سال قدمت دارد و جای پای استادکاران زیادی در آن ثبت شده است؛ محله‌ای که امروز بنابر نیاز به حفظ و احیای آن، ثبت ملی شده است؛ محله‌ای که روزی، جزئی از بازار تاریخی اورمیه بود.
یکی از رهگذران می‌گوید: اینجا یک زمانی برو و بیایی داشت. یادش به‌خیر. یک طرف کشمش می‌فروختند و طرف دیگر خاک مخصوص دوشاب. آن‌طرف‌تر هم گروهی مشغول دوشاب‌پزی بودند. گویا غوره و انگور هم فروش می‌رفت. خلاصه انگور از همان تولد تا آخرین نفس‌هایش، در این بازار یافت می‌شد. امروز، اما مغازه‌های کمی به شغل سال‌های پیش‌شان ادامه می‌دهند.
نظر شما