واقعیت تازه برای ارتش آمریکا در خاورمیانه

   به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما‏؛ روزنامه واشنگتن پست، در هفته‌های بعد از حمله پهپادی که به کشته شدن ژنرال قاسم سلیمانی، فرمانده ایرانی، انجامید، مقامات نظامی آمریکا در تلاش بوده اند خود را با یک واقعیت جدید و خطرناک در خاورمیانه آماده کنند.
ارتش آمریکا، از عربستان سعودی، جایی که سربازان آمریکایی برای اولین بار بیش از یک دهه در آن حضور یافتند تا سوریه، جایی که تیم‌های کوچکی از آمریکایی‌ها در جوار نیرو‌های مرتبط با ایران فعالیت می‌کنند، تا افغانستان، جایی که مقامات افزایش کمک ایران را ردیابی کرده اند، خود را برای احتمال وخیم شدن فاجعه بار اوضاع آماده می‌کند.
ژنرال کنت مک کنزی در سفر به هفت کشور طی شش هفته، به سربازان آمریکایی یادآور شد که حمله ایران با موشک‌های بالستیک، چند روز پس از کشته شدن [سردار]سلیمانی در بغداد، بعید است آخرین ابراز احساسات ایران به دنبال از دست دادن یک شخصیت نظامی بی مانند باشد.
مک کنزی به سربازان مستقر در دریای عربی گفت: "آن‌ها تحت فشار هستند و نهاد‌هایی که تحت فشار شدید قرار دارند ممکن است بسیار تهاجمی واکنش نشان دهند. "
مقامات می‌گویند ایران و نایبان آن بعد از سردار سلیمانی، از راکت و خمپاره برای از سرگیری حملات محدودتر به اهداف آمریکا و متحدانش استفاده کرده اند و با آنچه به زعم مسئولان آمریکایی، یک موشک زمین به هوای اس ای-۶ روسی اصلاح شده بود، در ۱۴ فوریه (۲۵ بهمن) یک هواپیمای سعودی را بر فراز یمن هدف قرار دادند.
مقامات سعودی هم اوایل این هفته گفتند حمله برنامه ریزی شده علیه یک نفتکش در ساحل یمن با استفاده از قایق‌های انفجاری کنترل از راه دور را خنثی کردند و در این خصوص به حوادث قبلی اشاره کردند که این پادشاهی حوثی‌ها را برای آن‌ها مقصر می‌داند.
اینکه واکنش بلندمدت ایران چه خواهد بود و اینکه رئیس جمهور، ترامپ، چطور ممکن است به آن پاسخ دهد، از جمله مجهولاتی هستند که مقامات نظامی در ماه‌های پیش رو، با آن مواجه خواهند بود.
تشدید احتمالی تلاش دیرین ایران برای پایان دادن به حضور آمریکا در خاورمیانه، یکی از دلایل اقدام شتابان مقامات نظامی آمریکا برای محافظت بیشتر از سربازان این کشور است که اکنون به نظر می‌رسد بیشتر در معرض خطر قرار دارند و در این میان آن‌ها نشانه‌های تغییر رفتار ایران را زیر نظر دارند.
کنت پولاک کارشناس موسسه امریکن انترپرایز می‌گوید مرگ [سردار]سلیمانی, "چنان تکان دهنده و وحشتناک و متفاوت با رفتار قبلی آمریکا بود که ایران اساسا به این نتیجه رسید آمریکا باید برود و باید آن‌ها را به موقع از منطقه بیرون براند. برای ایران، اینکه در مجاورت [نیروهای]دونالد ترامپ باشد، بسیار خطرناک است. "
حدود ۸۰ هزار سرباز آمریکایی در منطقه تحت کنترل مرکز فرماندهی مرکزی آمریکا مستقر هستند که ۲۰ هزار نفر بیشتر از بهار گذشته است؛ زمانی که به گفته مقامات آمریکایی اقدامات تحریک آمیز ایران علیه آمریکا و متحدانش شروع شد.
پنتاگون در یک سال گذشته، سامانه‌های دفاع موشکی بیشتری در کشورهایی، چون عربستان سعودی و اردن مستقر کرده است. اما ماهیت واقعی بسیار از پایگاه‌های آمریکا درهشتم ژانویه آشکار شد؛ زمانی که تهران حدود دوازده موشک بالستیک را به دو پایگاه سربازان آمریکایی در عراق شلیک کرد؛ اقدامی علیه نیرو‌های آمریکایی، که پس از جنگ خلیج فارس در ۱۹۹۱, در نوع خود بی سابقه بود.
فرماندهان آمریکایی، در خصوص مجروح نداشتن این حملات، به سامانه‌های هشدار سریع خود بالیدند، هرچند بیش از صد سرباز آمریکایی به ضایعات مغزی دچار شدند.
مک کنزی در اوایل فوریه به عراق سفر کرد تا تصویر دست اولی از خرابه‌های پایگاه عین الاسد داشته باشد؛ جایی که خوابگاه‌های نیم سوخته و حفره‌های بزرگ ایجاد شده (در زمین) از چالش‌هایی حکایت داشت که مسئولان نظامی با آن مواجه بودند.
این فرمانده آمریکایی بهار گذشته زمانی که هدایت سنتکام را به دست گرفت، سال‌ها تجربه خود در جنگ‌های بعد از ۲۰۰۱ –از جمله در عراق و افغانستان- را به این مرکز آورد.
اما او از اولین لحظات حضورش در مرکز سنتکام در تامپا، با چالش متفاوتی مواجه شد: خطر شدت یافته یک قدرت دولتی مهم.
مک کنزی در اظهاراتی در سراسر منطقه، این باور خود را تکرار کرد که "بازدارندگی زاییده عزم و توانمندی است. " مقامات نظامی می‌گویند تلفیق این دو، به این تصمیم اخیر برای کشتن هدفمند انجامید؛ اقدامی که دولت‌های قبلی به آن می‌اندیشیدند، اما به علت مخاطرات زیاد، از آن صرف نظر کردند.
این راهبرد بازدارندگی، در سواحل شبه جزیره عربی مشهود است، جایی که یک گروه آبی-خاکی با بیش از چهار هزار ملوان و تفنگدار دریایی، جت‌های هریر (Harrier) و ناوچه آب خاکی، از جمله تجهیزات مستقر در دریا هستند که برای واکنش در صورت وخیم شدن ناگهانی اوضاع، در آماده باش به سر می‌برند. این ناوگان کوچک به دنبال تشدید تنش‌ها با ایران در پایان ۲۰۱۹, از مرکز فرماندهی اروپا، به این منطقه تغییر ماموریت داد.
مک کنزی به سربازان در ناو یو اس اس باتان که در آن زمان در دریای سرخ فعالیت داشت، گفت: "ما این تجهیزات مهم دریایی و تفنگداران دریایی را به این صحنه آوردیم تا به ایران نشان دهیم که هرچند به دنبال جنگ با شما نیستیم... آماده ایم اگر شما اقدام کنید، به آن پاسخ دهیم. "
اگر کمی بیشتر به سمت شرق برویم، در دریای عربی، ناو هواپیمابر هری اس. ترومن با ۷۵۰۰ سرباز مستقر است. سربازان آمریکایی همچنین در تلاشند عملیات‌های خود را در عربستان سعودی تجدید کنند، به این امید که جت‌های اف-۱۵ بتوانند با پشتیبانی سامانه تاد و سکو‌های پرتاب پاتریوت، حملات نظیر حمله سپتامبر به تاسیسات نفتی سعودی را خنثی کند.
مقامات همچنین برای استقرار تجهیزات نظامی بیشتر در غرب پایگاه‌های هوایی موجود در قطر و امارات عربی متحده، ارزش قائلند. این پایگاه‌ها به زعم مک کنزی از نظر مجاورت با ایران، هم "امتیاز محسوب می‌شوند هم خطر. "
اینکه آیا این نوع بازدارندگی در برابر کشوری موثر خواهد بود که طیفی از گروه‌های نیابتی را حمایت می‌کند که حملات مختلفی انجام داده اند، سوالی بی پاسخ است.
ایلان گلدنبرگ کارشناس مرکز امنیت آمریکای نوین می‌گوید: "ایرانی‌ها قدرتنمایی ما را لزوما به همان شکلی که ما می‌بینیم، استنباط نمی‌کنند. "
مقامات نظامی حاضر در منطقه همچنین با این تردید درگیر هستند که نمی‌دانند پنتاگون تا چه مدت به آن‌ها اجازه می‌دهد از این تجهیزات برخوردار باشند. در اواخر فوریه، صد‌ها نفر از سربازان واکنش سریع از لشکر هشتاد دو دوم هوابرد –که به کویت اعزام شده بودند از بیم مخاطراتی که سربازان آمریکایی را در عراق تهدید می‌کرد- به کارولینای شمالی بازگشتند.
مقامات آمریکایی می‌گویند ممکن تا زمانی که تهران تصمیم بگیرد حملات بیشتری انجام دهد یا احتمالا برای هدف قرار دادن یک مقام نظامی ارشد تلاش کند، ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. ایران از قبل سنتکام را سازمانی تروریستی معرفی کرده است و دولت ترامپ به وضع تحریم‌های تنبیهی بر اساس کمپین "فشار حداکثری" ادامه می‌دهد که فشار را بر مقامات ایران می‌افزاید.
این مقامات در دوره پساسلیمانی، عراق را -با توجه به نزدیکی اش با گروه‌های مردمی و نیز خشم عراق از کشته شدن مهدی المهندس از رهبرن حشدالشعبی که همراه با سلیمانی شهید شد- خطرناک‌ترین نقطه برای سربان آمریکایی می‌بینند.
آن‌ها امیدوارند بتوانند موافقت عراق را با استقرار سکو‌های پرتاب پاتریوت در این کشور جلب کنند. اما این سامانه‌ها برد محدودی دارند و نمی‌توانند پوشش محافظتی کاملی ایجاد کنند.
آن‌ها همچنین نگران نیرو‌های مرتبط با ایران در سوریه هستند. ماه پیش درگیری‌های بین یکی از نیرو‌های مشارکت کننده با آمریکا با شبه نظامیان مرتبط با ایران وجود داشت.
مک کنزی خطاب به سربازان آمریکایی گفت بزرگترین نگرانی در کوتاه مدت از حمله مستقیم ایران نیست بلکه "گروه‌های نیابتی آن‌ها در این نواحی نظیر عراق و سوریه است که می‌توانند علیه ما اقدام کنند. "
مقامات همچنین از افزایش آسیب پذیری در افغانستان می‌گویند؛ جایی که صد‌ها آمریکایی در اطراف کابل و در پایگاه‌های کوچکتری در سراسر این کشور –بدون تجهیزات دفاع موشکی قابل توجه- مستقر شده اند.
شاید بزرگترین چالش برای مقامات نظامی آمریکا تضمین این مسئله باشد که هر گونه حمله راکتی ایران به یک رویارویی منطقه‌ای عمده منتهی نخواهد شد. این امر مستلزم تحلیل‌های جدی درباره نحوه واکنش ایران به حملات متقابل آمریکاست و محاسباتی در اینباره که کدام رهبران سیاسی از جمله ترامپ، در چنین سناریویی مد نظر قرار می‌گیرند.